Početkom šezdesetih režiser Mikelanđelo Antonioni snimio je četiri revolucionarna filma s glumicom Monikom Viti. Danas, svi filmovi ovog čuvenog italijanskog režisera imaju kultni status. A to ne bi dobio da nije bilo nje.
Monika Viti mu je bila muza i ljubavnica. Njihov odnos najviše podsjeća na odnos Žan-Luka Godara i Ane Karine, njihovih kolega iz Francuske. I premda je o Ani Karini dostupno mnoštvo materijala, čini se da o Moniki Viti nije objavljeno gotovo ništa. Pa, šta možemo o njoj da pronađemo kako bi pružili makar mali uvid u njen misteriozan život? Pa, bila je izuzetno svestrana glumica, podjednako vješta u igranju užurbanih uloga u kojima ju je Antonioni bacio i kasnije njene uloge u komedijama.
VOLELA MUŽA I LJUBAVNIKA, SVOJU SLOBODU NIJE DALA NIKOME: Životna priča žene čiji se erotski romani čitaju i dan danas!
Rođena je u Rimu 1931. godine. Imala je, kako kaže, veoma nesrećno djetinjstvo, porodica ju je omalovažavala, a odnos s majkom je bio veoma komplikovan. Kao jedina ćerka, osjećala je da se prema njoj ponašaju potpuno drugačije od svoje braće: „Imala sam vrlo stroge roditelje. Moja dva brata bila su moć i sloboda. Bila sam nemoćna i povučena. " Iskustva iz detinjstva obilježiće je za cio život - nikada neće poželjeti da osnuje porodicu i biće oprezna kome poklanja svoje srce. Na scenu je debitovala sa samo 14 godina i gluma tada postaje njeno bjekstvo od svega što ju je kočilo u odrastanju.
- Kada sam sa četrnaest godina zaključila da mi je dosta života, shvatila sam da mogu da glumim, da nastavim da se pretvaram da sam neko drugi i da makar malo nasmijem ljude na pozornici i ekranu, ispričala je jednom.
Kad je Monika napunila 18 godina, njena porodica- braća kao i roditelji - emigrirali su u Sjedninjene Američke države bez nje. Ona je ostala u Italiji i u nekom trenutku ubrzo nakon završetka rimske Nacionalne akademije dramske umjetnosti 1953. godine, mijenja svoje ime u umjetničko - Monika Viti.
Počeci glumačke karijere su bili spori. Obilazila je Nemačku sa Italijanskom pozorišnom trupom, a nešto kasnije dobila je i nekoliko uloga u manjim filmovima i serijama koji su se prikazivali sa televiziji.
Saradnja sa Antonionijem
Tada već poznati režiser, Mikelanđelo Antonioni je 1957. godine pozvao mladu Moniku da sinhronizuje glas u njegovom sljedećem projektu. To je bio film "Krik". Dok je snimala glas u studiju, Monika nije primijetila da Antonioni stoji iza nje i da je posmatra. Poslije nekog vremena samo je izustio: "Imate prekrasan vrat. Mogli biste da budete zvijezda."
Njegovo odrastanje se mnogo ralikovalo od njenog. Imao je divno djetinjstvo, bo je okružen velikom porodicom, a kada je upoznao mladu Moniku njegova karijera je već uveliko išla uzlaznom putanjom, pisao je scenarije i snimao dokumentarne filmove. Već tada je bio veliki je intelektualac, distanciran i veoma pedantan.
Veoma brzo su uplovili i u ljubavnu vezu. Njihova prva poslovna saradnja je trajala pune dvije godine. Snimali su jedan od njegovih najvećih filmova "Avantura". Film je prikazan na Kanskom filmskom festivalu 1960. godine gde su dobili ovacije. Film je osvojio u narednih nekoliko mjeseci cijelu planetu i tada je proglašen drugim najvećim filmom ikada snimljenim. Na prvom mjestu je bio "Građanin Kejn".
Za svoj nastup Monika Viti osvaja nagradu Zlatni globus za najbolju glumicu 1961. godine.
"Avantura" je film koji Mikelanđela Antonionija i Moniku Viti stavlja u centar međunarodne pažnje. To je prvo od četiri filma koji su zajedno napravili tokom samo samo nekoliko godina. Ostali su "Noć" (1961), "Sumrak" (1962) i "Crvena pustinja (1964) - svi su danas apsolutni klasici.
Tokom ostatka 1960-ih i tokom1970-ih sarađivala je sa mnogim međunarodnim filmskim režiserima, uključujući Luisa Bunjuela u filmu "Fantom slobode", 1974. Ali izvan Italije i umjetničkog kruga, verovatno je se najbolje sjećamo kao istoimenu heroinu Modesty Blaise (1966). Osamdesetih je snimila još nekoliko filmova, uključujući posljednji s Antonionijem, prije nego što se vratila u pozorište, kao glumica i kao profesor.
Za njim su uzdisale žene, a on je bio vjeran jednoj poslednjih 50 godina: Životna priča najvećeg gospodina Holivuda!
Monika se oprobala i kao pisac i režiser ali u tome nije uspjela da se dokaže. 1995. godine je ipak odlučila da se uda i to za Roberta Rusa, s kojim je živjela već deset godina, a ubrzo nakon toga je saznala da pati od Alchajmerove bolesti. Posljednji put se u javnosti pojavila 2002. godine u Parizu.
Kada je upoznala ljubav svog života, on se pretvorio u pakao.
Njen muž je prije tri godine dao saopštenje za javnost u kojem je naveo da se on brine o svojoj supruzi kao i medicinski radnici, da žive i dalje u Rimu. Od tada joj se gubi svaki trag.
