Priče o ljubaznosti mogu neutralisati negativne efekte od stalnog čitanja loših vijesti
Priče o nasilju, smrti i uništenju privlače pažnju čitalaca i tako dominiraju u sadržaju koji mediji svakodnevno proizvode. Iako su mnogi od nas svjesni negativnog efekta koji ove vrste priča mogu imati, i dalje može biti veoma teško odvojiti pogled od naslova u kojima dominiraju krv, nasilje i smrt.
Genetski smo programirani da obratimo pažnju na njih, a to ponašanje korijen ima u vremenu kada je preživljavanje zavisilo od stalnog praćenja prijetnji u našem okruženju.
Istraživanja konstantno pokazuju da loše vijesti mogu imati i negativan efekat na nas. Tokom pandemije kovida, više studija je povezalo konzumaciju vijesti sa lošijim mentalnim zdravljem, dokumentujući simptome depresije, anksioznosti, beznađa i brige (provođenje sao 2-4 minuta na Twitteru ili YouTubeu, čitajući ili slušajući o pandemiji negativno utiče na raspoloženje ljudi).
.
Istraživanja konstantno pokazuju da loše vijesti mogu imati i negativan efekat na nas. Tokom pandemije kovida, više studija je povezalo konzumaciju vijesti sa lošijim mentalnim zdravljem, dokumentujući simptome depresije, anksioznosti, beznađa i brige (provođenje sao 2-4 minuta na Twitteru ili YouTubeu, čitajući ili slušajući o pandemiji negativno utiče na raspoloženje ljudi)..Međutim, istraživanje od prošle godine koje je objavio sajt TheConversation otkrilo je da gledanje ili čitanje pozitivnih vijesti - posebno, video zapisa i članaka koji prikazuju akte ljubaznosti - zapravo može neutralisati štetne efekte od previše negativnih informacija..
U istraživanju je učestvovalo 1.800 konzumenata vijesti. Nekima od njih prikazane su samo negativne vijesti - uključujući snimke bombardovanja u Mančesteru, zlostavljanja životinja ili brutalnih akata nasilja. Drugima je emitovana negativna vijest, nakon koje je odmah usledila pozitivna vijest koja je prikazivala akt ljubaznosti i humanosti, neko herojsko djelo, ljude koji pružaju besplatnu veterinarsku njegu za lutalice, ili filantropiju prema nezaposlenima i beskućnicima.
Autori su nakon toga pitali učesnike da kažu kako su se osjećali prije i poslije gledanja vijesti i koliko su skloni da vjeruju u dobrotu drugih ljudi.
Grupa kojoj su prikazane negativne vijesti, ali praćene pozitivnima je mnogo bolje "prošla" od ljudi kojima su prikazane samo negativne vijesti. Prijavili su manji pad raspoloženja - umjesto toga su se osjećali vedrije. Takođe su imali generalno pozitivnije mišljenje o čovječanstvu.
Autori su takođe testirali kakav efekat na ljude ostavlja ako negativnu prati neka zabavna ili zanimljiva vijest (kao što su snimci psovanja papagaja, skečevi, šale i sl.) Zabavne vijesti su takođe pomogle da se ublaže efekti loših vijesti i smanje poremećaji raspoloženja koje su izazvale. Međutim, ukupno mnogo pozitivnije raspoloženje i vjeru u dobrotu čovječanstva izazvale su vijesti u kojima je snimljen neki akti ljubaznosti.
Postoji mnogo razloga zašto ljubaznost može imati ovaj zaštitni efekat na naše raspoloženje. Saznanje da u nekoj situaciji pozitivno ponašanje prevladava uprkos negativnim okolnostima, pruža olakšanje bolu koji doživljavamo kada vidimo druge kako pate.
Druga istraživanja su otkrila da čak i djeca doživjela smanjenje fiziološkog stresa jednostavno gledajući kako neko pomaže povrijeđenoj osobi.
Brojna istraživanja, nastavlja se u tekstu, pokazala su da svjedočenje tuđim aktima moralne ispravnosti ili dobrote, kao što su ljubaznost ili herojstvo, izaziva pozitivan i uzvišen osjećaj za koji stručnjaci teoretišu da djeluje kao emocionalni reset zamjenjujući osjećaj cinizma sa nadom, ljubavlju i optimizmom!
Ljubaznost je moćan alat za poboljšanje blagostanja. Autorka istraživanja, Kejt Bjukenon, sa Univerziteta u Eseksu, navodi da činjenje jednog akta ljubaznosti dnevno može povećati zadovoljstvo životom. Nedavno su istraživači otkrili da nesebičnost nadmašuje sebičnost kada je u pitanju ukupno poboljšanje sreće ljudskog bića.
Zaključak je da istraživanje pokazuje da vijesti koje su usredsređene na ljubaznost mogu ublažiti bol izazvanu teškim, depresivnim izvještavanjem i zamijeniti osjećaje očaja sa nadom.
Možda bi uključivanje više sadržaja zasnovanog na ljubaznosti u vijestima moglo spriječiti sindrom da ljudi vjeruju da je svijet opasniji nego što zapravo jeste, što dovodi do pojačanog straha, anksioznosti i pesimizma. Objavljivanje pozitivnih vijesti može biti lično i društveno korisno!
