Smatra se najmoćnijom ženom Osmanskog carstva i jednom od najmoćnijih u istoriji čovječanstva.
Hurem sultanija bila je omiljena žena osmanskog sultana Sulejmana I i njegova vjenčana supruga. Bila je i majka šestoro njegove djece - Sultana Selima II, naslednika Sulejmana I, Mihrimah sultanije kao i prinčeva Mehmeta, Bajazita i Džihangira.
Smatra se najmoćnijom ženom Osmanskog carstva i jednom od najmoćnijih u istoriji čovječanstva. Vršila je veliki uticaj na politiku Osmanskog carstva i igrala vodeću ulogu u državnim poslovima. Na malim ekranima zauvijek su je ovekovječile dvije glumice - Merjem Uzerli i Vahide Perčin, a evo šta istorijski izvori govore o izgledu ove moćne i tajnovite žene iz turske istorije.
Lepa Rokselana
Njeno pravo ime, kao i detinjstvo, nisu sasvim poznati. Pretpostavlja se da se zvala Anastasija ili Aleksandra. Bila je porijeklom iz Poljskog kraljevstva, sa teritorije današnje Ukrajine.
Kao i mnoge njene zemljakinje, za kojima je u Carigradu (Istanbulu) bila velika potražnja, Rokselana je ili kao ukradena robinja ili zato što su je roditelji prodali (što je bila česta pojava u Rusiji) odvedena kao bijelo roblje u Osmansko carstvo.
Ibrahim-paša je, iz zahvalnosti, svom prijatelju sultanu Sulejmanu I poklonio mladu Rokselanu. Ona se našla u haremu koji je obuhvatao oko 300 robinja, ali se svejedno brzo upala u oči sultanu Sulejmanu. Jednom kada je postala njegova družbenica to je ostala do kraja života!
A kako je izgledala?
Rokselana je imala vatreno crvenu kosu. Opisana je kao nježna, vitka, ljupka i očaravajuća. Uz to je bila veoma inteligentna, promućurna i vesela, smijala se i šalila rado.
Njena harizma je privlačila svakoga u haremu, zbog čega je brzo i dobila ime "Hurem", što znači "nasmijana". Sulejmana Veličanstvenog vjerovatno je zavela inteligencijom, duhovitošću i veoma strastvenom prirodom.
Lik sultanije Hurem inspirisao je umjetnike vjekovima. Riđokosa ljepotica naglašenih oblina koje bude maštu. Tako je uglavnom prikazuju bakrorezi i platna umjetnika srednjeg vijeka, piše Stil.
Za ovakvu sliku je zaslužan izvjesni Melkior Loriks, koji je nekih pet godina proveo u Carigradu u pratnji habsburškog izaslanika. U svojim putopisima on opisuje Rokselanu upravo onako kako su je umjetnici potom slikali, a književnici dočaravali, uključujući i Šekspira.