Žene koje ne uzmu suprugovo prezime kada se udaju u društvu nisu baš omiljene, a evo šta mislimo o muškarcima čije supruge ne uzmu njihovo prezime.
U našoj, ali i u mnogim drugim kulturama se gotovo podrazumijeva da žena uzima suprugovo prezime posle udaje. Istraživanje sprovedeno na Univerzitetu u Nevadi je pokazalo veoma interesantne i nimalo dobre stvari koje mislimo o muškarcima čije supruge zadrže svoje prezime.
Naime, muškarce čije supruge zauzmu svoje prezime društvo doživljava kao manje muževne ili ženstvene.
Učesnici su studije su ovakve muškarce opisivali kao "previše pasivne", "previše blage jer ne žele da pokrenu raspravu oko toga kako ne bi ugrozili vezu", odnosno doživljavaju se kao "slabići" zato što dopuštaju partnerki da zadrži svoje prezime.
Pored toga, o muškarcu čija partnerka zadržava svoje prezime misli se kao o čovjeku koji nema nikakvu kontrolu u vezi i kao o muškarcu kojeg kontroliše žena.
Ocijenjujući koliko moći ima muškarac u vezi u sa partnerkom koja neće uzeti njegovo prezime, volonteri su mahom smatrali da on tu nema nikakvu moć.
S ozbirom na to da, prema stereotipnom mišljenju, muškarac treba da bude taj koji kontroliše ženu, koji je "glavni" u vezi, jasno vam je koliko je loše da ga u društvu doživljavaju kao slabića koji nema nikakvu moć nad svojom partnerkom.
Sa druge strane, žene koje odlučuju da zadrže djevojčako prezime u društvu su doživljavaju kao ambiociozne i snažne, što se ranije smatralo "muškim" osobinama.
I na kraju, nevjerovatno je da smo spremni da nekoga okarakterišemo kao "jakog" ili kao "slabića" samo na osnovu toga čije prezime nosi?!