Incident koji se desio prije par dana na livadi iza katoličke katedrale, kada se na sredovječnu Baranku obrušio čopor pasa lutalica, ponovo je aktuelizovao ovaj problem u gradu pod Rumijom, navodi "Dan"
Sličnih situacija bilo je i prije ovog. Ono što je zanimljivo proteklih dana jeste da je zabilježen i napad mačke koja je ujela dječaka, ali i više slučajeva trovanja pasa. Iz NVO Prijatelji životinja tvrde da je nepoznato lice otrov ostavilo i u dvorištu vrtića.
Prema podacima Doma zdravlja u Baru, za nepunih deset mjeseci u ovom gradu oko 160 osoba ujeli su psi lutalice i mačke, piše Dan.
Osobe koje su ujele životinje imaju pravo na novčanu odštetu, a u parničnom postupku oštećeni tuži Opštinu Bar i Komunalno preduzeće zbog neispunjavanja uslova za smještaj lutalica, odnosno nepostojanje azila. Naknada nematerijalne štete za povredu fizičkog i psihičkog integriteta kreće se od 350 do 700 eura.
U Baru i mačke počele da ujedaju!
Na ulicama koliko-toliko građani znaju da se odbrane, ali zabrinjava svakodnevno prisustvo pasa lutalica u dvorištima škola, što predstavlja opasnost za učenike.
Iz nadležnih službi za "Dan" kažu da je bez azila o ovom problemu uzaludno pričati.
Ranije su iz Opštine tvrdili da su za azil obezbijeđena sredstva i čak određene lokacije na Možuri i u Mrkojevićima, ali da se od svega odustalo jer su se pobunili mještani Mrkojevića.
Članica NVO Prijatelji životinja Bar Milena Zoranović smatra da pse treba pogledati iz drugog ugla.
“Pisanje novinara prihvatiću kao želju da skrenu pažnju kako bi u rješavanje problema počele da se uključuju i službe ovoga grada, ali i institucije Crne Gore. Zaposleni u tim službama i institucijama i za to primaju platu. Žao mi je ako se osjećaju nelagodno što im se mi, predstavnici NVO, miješamo u posao i ukazujemo da se mora i može na kvalitetan način brinuti o onima koji nisu izabrali da budu na ulici. O onima koji bi radili, ali sem da laju na zvijezde i trče za točkovima, drugo ne znaju, pa zavise od nas koji radimo”, kaže Zoranovićeva.
Ona podsjeća da je od prve organizovanije akcije kojom bi se skrenula pažnja da se mora rješavati problem pasa na ulicama Bara prošlo oko pet godina.
“Neko je jeftino, politički profitirao i to je sve. Čekajući da se nova lokalna samouprava konstituiše i krene iz početka, valjda to tako treba, na ulicama našeg grada dešavaju se svakodnevna trovanja pasa i mačaka. O tome nema novinarskog izvještavanja da se ne bi “širila panika”. Zamislite turistu koji je prvo šokiran povrijeđenim, bolesnim, napuštenim psima koji bauljaju našim ulicama, a onda još više uplašen primitivizmom i prostaklukom onih koji problem rješavaju trovanjem, šutiranjem, upucavanjem… “, navodi ona.
Prema njenim riječima svjedok je mnogih situacija u kojima turisti, iz raznih djelova svijeta, cio odmor posvećuju zbrinjavanju, pomaganju, spasavanju pasa i mačaka sa ulica našeg Bara, ali i iz drugih djelova Crne Gore.
“Nažalost, slika i osjećaj beznađa koje ponesu sa sobom i šire dalje ne dotiču nikoga iz službi koje Bar promovišu kao turistički grad. Sezona je prošla. Turisti, spasioci i hranioci mnogih mučenika sa ulica evropskog Bara otišli su, a oni su ostali nama da, pomažući im i spasavajući ih, vodimo dopey s vjetrenjačama. Stotine sterilizacija su platili ti isti stranci, a onda su mnoge od tih pasa potrovali građani evropskog Bara. Oni koji nemaju za hleb, ali imaju za otrov. Gospodo, pas nije odabrao život na ulici. On je odbačen i izbačen. Kad država bude finansirala sterilizacije i time pokazala da je odgovorna, tada ćemo svi osjetiti da nam je lakše. I mučenici, nevoljnici na ulicama koji vođeni glađu i instinktima traže spas, i građani koji ih se boje i zaziru od njih, i oni koji pokušavaju da, spasavajući odbačene, pokažu da sve ima lice i naličje, i da se može i mora drugačije, ljudskije”, poručuje Zoranovićeva.