Venecuela sada ima "dva predsjednika". Sukobi pristalica predsjednika Nikolasa Madura i samoproglašenog. SAD su uvele sankcije Venecueli još prije 20 godina dok je šef države bio Ugo Čavez! Čak 3 miliona ljudi otišlo iz Venecuele!
Novo svetsko žarište ovog puta na tlu Južne Amerike.
Venecuela, jedna od najsiromašnijih zemalja tog područja planete, uplovila je u haos i sukobe vlasti i opozicije, koji prete da eskaliraju sa nesagledivim posledicama.
Venecuela je zemlja sa oko 32 miliona stanovnika (mada, kažu da je poslednjih godina ovu zemlju napustilo čak 7% populacije). Nalazi se na istoku Južne Amerike, sa izlazom na Atlantski okean i Karpisko more. Desni komšija joj je Kolumbija, južni Brazil, a severno su Portoriko i Kuba.
Iako je reč o zemlji sa NAJVEĆIM NAFTNIM REZERVAMA na svijetu i jedan od NAJVEĆIH izvoznika nafte u svijetu, ekonomija Venecuele i društveni red su pred kolapsom, a čak 75% procenata stanovništva živi u potpunom siromaštvu ili je na ivici siromaštva. Nacionalna valuta - bolivar - gotovo je bezvrijedna, a nova digitana valuta - petro - koju je socijalistički predsednik Nikolas Maduro uveo prošle godine više je fikcija, nego što je zaosta "zaživjela".
Narod protiv Madura: Pucnji, požari, ima mrtvih! VIDEO
Međunarodni monetarni fond (MMF) upozorio je da bi ovogodišnja inflacija u Veneuceli mogla da astronomska!
Venecuela, zapravo, sada izgleda kao Srbija (i Crna Gora) u vreme rata u bivšoj Jugoslaviji i pod sankcijama međunarodne zajednice - galopirajuća inflacija, prazne police u prodavnicama, potpuna nestašica i nemaština, u bolnicama nema lekova, osnovnih potprepština, pacijenti sami moraju da nabavljaju zavoje, lijekove... Procenat ubistava, razbojništava i krađa u nezaustavljivom je porastu.
"Mogu da vas opljačkaju, pa čak i ubiju bilo gdje - na ulici, u prodavnici, bolnici... Užasno je živjeti ovdje", kažu u toj zemlji.
Ljudi pokušavaju da se nekako snađu i prežive ili im je u glavi samo kako da odu iz Venecuele. Stanovnici Venecuele u ironičnom tonu govore o ekonomskom stanju u zemlji: "Ovo je takozvana 'Maduro dijeta'".
Prema dostupnim podacima, čak tri miliona stanovnika je napustilo Venecuelu poslednjih godina!
ŠTA JE UZROK OVOME?
Odgovor treba potražiti u gornjim redovima - nafta.
SAD su uvele ekonomske sankcije Venecueli još pre 20 godina dok je na vlasti bio Ugo Čaves. Radikalni socijalistički režim koji je uspostavio Čaves funkcionisao je nekoliko godina, ali je potom sve počelo da se raspada kao kula od karata. Čaves je obećavao reforme, ali je nacionalizovao naftnu industriju i banke, a novac od izvoza nafte je koristio za populističke poteze - povećavao je plate najsiromašnijim radnicima, koje su ionako bile minimalne. Ali, to je dalo samo kratkoročne rezultate, dugoročno se dogodilo da je 2013. godine inlaficija bila na 50%!
Nakon Čavesove smrti i drastičnim padom cijena nafte na svetskom tržištu, Čavesov naslednik na mjestu predsjednika Venecuele Nikolas Maduro suočio se sa velikim problemom, pa je recesija lagano, ali sigurno prerasla u veliku ekonomsku krizu. Bez priliva inostranog novca (čitaj: američkih dolara), državne rezerve, koje su služile za popunjavanje "rupa" i kupovinu socijalnog mira, "presušile" su. Maduro je odlučio da još više "zategne" ionako isrcpljenu zemlju i stanovništvo. Počelo je da raste nezadovoljstvo, koje je kulminiralo 2014. godine...
KAKO JE MADURO OPSTAO NA VLASTI?
Nasilnom promenom Ustava i nasilnim metodama vladanja.
Opozicija je 2015. godine pobedila na parlamentarnim izborima i osvojila je većinu u nacionalnoj skupštini. Ali, Maduro je napravio "svoju" skupštinu u koju je "ubacio" svoje pristalice i izmenio Ustav. Ustvari, prekopirao je kubanski model - doveo je svoje ljude koji su bili glasačka mašina. Pod maskom antikorupcijske kampanje, smijenio je sve ljude odane bivšem predsjedniku Čavesu, u strahu da bi oni mogli da budu nova opoziciona snaga, a pojedine je stavio u zatvor. Počela su potom i "talasanja" u vojsci, ali je Maduro sve te pobune brutalno ugušio. Nekolicina generala, koji su pod komandom imali 60% ukupnih vojnih snaga Venecuele su pohapšeni pod optužbom da su pripremali puč i srgavanje Madura sa vlasti. Prema tvrdnjama organizacije za ljudska prava "Hjuman rajts voč", nisu bili pohašeni samo visoki vojni oficiri, već i članovi njihovih porodica.
Uporedo sa ovim, počele su da se dešavaju i demonstracije nezadovoljnog dela stanovništva, ali Madzro nije prezao da beskrupulozno uguši svako vid nezadovoljstva, upotrebljavajući i policijske snage, ali i svoje, gotovo paravojne formacije, koju u Venecueli nazivaju "vladinim bandama". U okršajima bilo je i ubijenih. Demonstracije su bile organizovane kako zbog velikog siromaštva i gladi, tako i zbog hapšenja opozicionih lidera.
Otkako je Maduro predsjednik, gotovo tri miliona ljudi (oko 7% ukupnog stanovništva) je otišlo iz Venecuele, najviše u susjednu Kolumbiju, potom u Peru, Ekvador, Argentinu, Čile, Brazil... Egzodus se nastavlja. Strahuje se da bi čak 10 miliona Venecuelanaca moglo da napusti zemlju. Postoje podaci da DNEVNO Venecuelu napusti 5.000 ljudi!!!
Nakon što je Maduro dobio novi šestogodišnji mandat na mjestu predsjednika na nelegitimnim izborima (bojkot opozicije), 12 zemalja Latinske Amerike, među kojima Kolumbija i Brazil, saopštile su da neće priznati njegovu vlast i odlučile su se na izolaciju Madura. Madura podržavaju Bolivija, Kuba, Kina daje kredite, a Rusija je ponudila vojnu pomoć.
Avgusta prople godine Maduro je preživio atentat, koji je na njega organizovan dronom, koji je eksplodirao. Optužio je SAD i Kolumbiju za zavjeru.
SANKCIJE SAD
Iako ove dvije zemlje imaju duboke ekonomske, prije svega energetske veze, SAD su još 1999. godine uvele sankcije Venecueli, a one se iz godine i godinu samo pojačavaju. Tokom mandata Baraka Obame odnosi su dodatno zategnuti, nakon što je američki predsednik optužio predsednika Venecuele Madura za autoritarnog vladara i označio ga kao pretnju za bezbjednost SAD. Obama je uveo dodatne sankcije, a njegov nasljednik Donald Tramp je nastavio gdje je Obama stao. Trampova administracija je "zamrzla" svu imovinu Madura i njegovih najvažnijih saradnika i njhovih kompanija, a uvedena su i ograničenja na izvoz zlata iz Venecuele, njenu kriptovalutu, a pod meama AD je i najveći državni medij - Globovision. Maduro ovo ide na ruku, jer se uvek krije iza sankcija SAD uvedenih prema njemu (iako on kaže da SAD vode ekonomski rat protiv Venecuele). Novembra prošle godine visoki američki zvaničnik nazvao je Venecuelu, Kubu i Nikaragvu "trojkom tirana".
Ali i pored velikih tenzija i vrlo loših odnosa, jedna stvar se ne mijenja - SAD nikada nisu prestale da uzimaju naftu iz Venecuele. Venecuela ostaje jedan od pet najvećih američkih dobavljača naftom.
TRENUTNO STANJE - "BRATE MADURO, TURSKA JE UZ TEBE"
Venecuela trenutno ima dva predsjednika. Jedan je pomenuti Nikolas Maduro, koga mnogi protivnici u svetu nazivaju diktatorom i drugog, aktuelnog predsjednika parlamenta Huana Guaida, koji se sam proglasio za šefa države.
Gaida su kao predsjednika priznale SAD, Kanada, Kolumbija, Argentina, Brazil, Pargvaj, Peru, Gvatemala, Kostarika i Albanija, a Maduro je potom prekinuo sve odnose sa SAD.
Kina, koja je u prethodnih 10 godina dala Venecueli 65 milijardi dolara kroz pozajmice, pozvala je SAD da se ne mešaju u političku krizu u Venecueli i saopštila da se protivi bilo kakvoj spoljnoj intervenciji u toj zemlji.
Turski predsjednik Redžep Tajip Erdogan pozvao je Madura i izrazio mu podršku, saopštilo je tursko predsedništvo. "Brate Maduro, glavu gore, Turska je uz tebe", rekao je Erdogan svom kolegi u telefonskom razgovoru. To je na Tviteru naveo njegov portparol Ibrahim Kalin koji je podelio i hešteg #WeAreMaduro (Mi smo Maduro) u znak podrške venecuelanskom predsjedniku.