13. avgusta davne 1899. godine u Londonu rođen je Alfred Hičkok, jedan od najvećih reditelja svih vremena koji je promijenio istoriju filmske umetnosti. Nažalost, njegov život bio je mračniji od svih ostvarenja koje je režirao
Njegovo ime sinonim je za napetost, eleganciju i filmsku perfekciju. Alfred Hičkok, "majstor trilera", ostavio je iza sebe nezaboravne scene koje su publiku držale bez daha decenijama.
Njegovi filmovi, poput "Psiha", "Vertiga" i "Ptica", oblikovali su istoriju kinematografije i postali školski primjeri filmske režije. Ipak, iza kamere se krila ličnost jednako intrigantna i kontroverzna kao i njegove priče – čovjek opsednut kontrolom, tajnama i strahovima, koje je pretvarao u umjetnost.
Sa 5 poslat u zatvor
Rođen je 13. avgusta 1899. u Londonu, u porodici pobožnog katoličkog trgovca. Već u ranom djetinjstvu razvio je strah od autoriteta, posebno nakon incidenta kada ga je otac, kada je imao samo pet godina, poslao u policijsku stanicu sa cjeduljom, što je rezultiralo kratkim boravkom u zatvorskoj ćeliji – iskustvo koje ga je trajno obilježilo. Taj strah kasnije je pretvorio u moćno filmsko oružje, oblikujući napete i uznemirujuće scene.
Iako nikada nije osvojio Oskara, bio je nominovan pet puta i ostavio neizbrisiv trag na filmsku umjetnost. Bio je poznat po pedantnom planiranju scena i potpunoj kontroli okruženja, pa je za film "Rear Window" izgradio čitav kompleks od 31 stana u studiju.
Upoznavanje sa suprugom
Još 1923. angažovao je montažerku Almu Revil, a vjenčali su se tri godine kasnije. Alma je postala njegov najvažniji saradnik – od asistenta režije do scenaristkinje – učestvujući u 19 njegovih filmova. Iako su imali jedno dijete, brak je navodno bio bez intimnog života, odnosno, u Holivudu je kružila glasina da je sa suprugom spavao samo jednom, jer se zavjetovao na celibat, što je izazivalo razne spekulacije poput da je Hičkok zapravo homeseksualac u poricanju.
Opsesije i odnos sa glumicama
Hičkok je bio fasciniran plavušama u glavnim ulogama, a njegova opsesija glumicom Tipi Hedren postala je ozloglašena. Tokom snimanja "Ptica", izložio ju je napadu živih ptica, što je dovelo do njenog nervnog sloma.
Nakon što je odbila njegova udvaranja, navodno joj je prijetila propast karijere. Slične simpatije gajio je i prema prelijepoj glumici Grejs Keli.
Neobične fobije i humor
Hičkok je javno govorio o svom gađenju prema jajima, nazivajući ih odvratnim. Bio je sklon crnom humoru i bizarnim šalama – od farbanja hrane u plavo do ubacivanja konja u garderobu glumca ili vezivanja članova ekipe uz pomoć lažnih izgovora.
Kontroverzni filmski motivi
Tokom 1950-ih, homoseksualnost je još uvijek bila viđena kao mentalni poremećaj od strane mejnstrim društva.
Hičkok je koristio nelagodnost oko homoseksualizma da podigne tenziju u nekoliko filmova, uključujući čudno ponašanje domaćice u "Rebeki" i praksu unakrsnog oblačenja Normana Bejtsa u filmu "Psiho".
Podsjetite se kadrova iz ovog kultnog filma:
Opsednut romanom
Fascinirala ga je neobična struktura romana "Psiho", u kojoj glavna junakinja tragično strada već na početku priče. U želji da tu iznenadnu promjenu prenese i na filmsko platno, Hičkok je anonimno otkupio prava na knjigu za 9.000 dolara. Opsjednut očuvanjem misterije, odlučio je da spriječi bilo kakvo otkrivanje zapleta – otkupio je što je više mogao primjeraka romana i sklonio ih iz prodaje, kako bi publika u bioskopu doživjela šok iz prve ruke.
Iako ga istorija pamti kao genija trilera i autora bezvremenskih filmskih remek-djela, u današnjim okolnostima Hičkok bi vjerovatno umjesto u holu slavnih završio iza rešetaka, optužen za uznemiravanje i zlostavljanje svojih glumica. U svoje vrijeme, međutim, njegove su metode bile tolerisane, a on slavljen kao jedan od najvećih reditelja svih vremena.
