Geni utiču na seksualno ponašanje, ali ne postoje specifični geni koji bi nekoga učinili gej osobom, pokazuje novo istraživanje rađeno u SAD i Evropi.
Istraživanje o genomu na DNK u kom je učestvovalo gotovo pola miliona američkih i britanskih odraslih osoba identifikovalo je pet genetičkih varijanti koje prethodno nisu bile povezane sa gej ili lezbejskom seksualnošću.
Varijante su bile češće kod ljudi koji su rekli da su nekada imali istopolnog partnera.
Istraživači su saopštili da je uključeno na hiljade genetskih varijanti koje su u interackciji sa faktorima koji nisu nasledeni, ali da nijedna od njih ne može predvidjeti da li će neko biti gej.
Istraživanje "pruža najjasniji uvid u genetske osnove istopolnog seksualnog ponašanja", rekao je koautor Benjamin Nejl, psihijatrijski genetičar iz Instituta Brod u Kembridžu.
On dodaje da je nemoguće predvidjeti seksualno ponašanje pojedinca iz njihovog genoma, ali da je genetika i dalje važan faktor.
Rezultati se zasnivaju na genetskom testiranju i odgovorima ankete. Studija je saradnja naučnika koji uključuju psihologe, sociologe i statističare iz SAD, Velike Britanije, Evrope i Australije.
Neke od varijanti gena prisutne su i kod muškaraca i kod žena. Istraživači ističu da je fokus studije na seksualnom ponašanju, a ne na identitetu ili orijentaciji.
Oni takođe napominju da su u istraživanje uključeni samo ljudi evropskog porijekla i ne mogu odgovoriti da li bi se slični rezultati našli u drugim grupama.
Porijeklo istopolnog ponašanja nije poznato. Mnogi naučnici vjeruju da na njega utiču socijalni, kulturni, porodični i drugi biološki faktori, dok neke vjerske grupe i skeptici smatraju da je to izbor ili ponašanje koje se može promijeniti.
