Predsjednik Privredne komore Crne Gore Vlastimir Golubović podnio je danas ostavku na tu funkciju, poručujući da povlačenjem može da pomogne Komori i oslobodi je hipoteke politizovanosti koja joj je, iako nepravedno i neosnovano, ipak nametnuta.
On je poručio da ne može kao čovjek i privrednik da dozvoli da odnos Vlade prema Komori postane hipoteka koja će usporavati razvojne i ekonomske procese u privredi.
Njegovo izlaganje Upravnom odboru PKCG prenosimo u cjelosti.
Poštovani članovi Upravnog odbora,
Uvaženo rukovodstvo i zaposleni,
Dragi privrednici,
Kao što je poznato javnosti, Privredna komora je u periodu koji je za nama, bila istinski partner institucijama, čak sam slobodan kazati – da je bila važan oslonac u kreiranju Vladinih ekonomskih politika.
Znamo da Privredna komora jeste samostalna i nezavisna institucija koja zastupa opšte interese privrednih subjekata, ali smo i te kako svjesni da je ona ne samo funkcionalno, već i po prirodi stvari – neodvojivo vezana za Vladu.
Nažalost, taj odnos promijenio se od kraja 2020. godine, i želim da iskažem lični stav da smo očekivali daleko bolju i sadržajniju saradnju iz Vlade. Podsjetiću da od decembra prošle godine čekamo odgovor za održavanje redovnog godišnjeg sastanka privrednika sa predsjednikom i članovima Vlade, na osnovu kojeg privreda saopštava svoje viđenje ekonomskih prilika i predlaže mjere za vođenje ekonomskih politika.
Danas vidimo da je polovina godine iza nas, a privrednici nijesu imali priliku da ovdje, u svojoj Komori, iznesu stavove o pitanjima zbog kojih ona postoji kao krovna asocijacija privrede i zbog čega je zakonom postavljena kao institucionalni partner Vlade.
Paralelno sa zastojem u komunikaciji i tradicionalno dobrim odnosima, potekle su poruke sa visokih Vladinih adresa o navodno monopilizovanom dijalogu sa Vladom od strane Privredne komore u prethodnom periodu, te o navodnoj politizaciji Komore kao institucije.
Iako sam lično imao nadu da je to možda izolovano mišljenje i dio uobičajene političke retorike, sa takvim porukama se nastavilo.
Kao privrednik i profesionalac sa 40 godina radnog iskustva, koji je već više od dvije decenije u organima Komore, tu poruku sam, nakon sveobuhvatnog sagledavanja, morao doživjeti lično, budući da je moje političko opredjeljenje poznato javnosti.
Ali sam danas zbog privrednika, zbog cjelokupne javnosti i zbog pravednosti kojoj zajednički težimo, u ovom kontekstu dužan dodati ono najvažnije – da moja politička razmišljanja nikada nijesu bila prisutna u Privrednoj komori, niti je ijedan privrednik iz njenih organa ili poslovne zajednice mogao to osjetiti. Isto tako mogu kazati i za zaposlene u Komori. A u vremenu koje živimo – na ovo sam posebno ponosan!
Iako sam svoj posao obavljao savjesno i profesionalno, u najboljem interesu institucije koju predstavljam – odlučio sam da taj interes, a posebno opšti interes privrednika, stavim iznad interesa profesionalne karijere.
Zbog toga danas skraćujem svoj mandat na mjestu predsjednika Privredne komore, što je jednako podnošenju ostavke, uz istovremeno ostavljanje propisanog vremena da se u zakonitoj proceduri izabere novi predsjednik.
Poštovane kolege,
Želim da se ova moja odluka na najbolji način razumije i u Upravnom odboru i u Skupštini Privredne komore. Želim da se ona izvorno prenese našoj poslovnoj zajednici i institucijama na koje je Komora oslonjena.
Ne mogu kao čovjek i privrednik da dozvolim da odnos Vlade prema Komori postane hipoteka koja će usporavati razvojne i ekonomske procese u našoj privredi. Odluku da se povučem posmatram kao svoju obavezu prema svima u organima i tijelima Komore, ali i svima dalje i po dubini u našoj privredi.
Pored toga, na to me obavezuje i današnja međunarodna pozicija Privredne komore, i njeno članstvo u:
Asocijaciji evropskih privrednih i industrijskih komora – Eurochambres;
Međunarodnoj trgovinskoj komori – ICC-WCF;
Komorskom investicionom forumu Zapadnog Balkana – WB6CIF;
Asocijaciji balkanskih komora – ABC;
Forumu privrednih komora Jadransko-Jonske regije – Forum AI;
Asocijaciji komora Mediterana – ASCAME;
Međunarodnom udruženju drumskih prevoznika – IRU.
Ne smijemo dopustiti da kao Komora izgubimo poziciju koju su mukotrpno stvarale generacije njenih rukovodilaca, zaposlenih i privrednika; zato i vjerujem da ja unekoliko štitim svojim skraćenjem mandata na mjestu predsjednika.
Duboko sam uvjeren da današnja pozicija Privredne komore osigurava njenu samostalnost, uticaj i autoritet u privrednom i ekonomskom životu naše zemlje, ali i poslovnom okruženju izvan njenih granica.
Slabljenje ili gubljenje te pozicije značilo bi dalje ugrožavanje Komore, a posredno i ugrožavanje interesa svakog privrednika. Privredna komora treba Crnoj Gori, i to baš današnja, jaka, a ne neka drukčija oslabljena.
Zbog svega toga cijenio sam da svojim povlačenjem mogu da pomognem našoj Komori i oslobodim je hipoteke politizovanosti koja joj je, iako nepravedno i neosnovano, ipak nametnuta.