Od glumice se opraštaju porodica i prijatelji.
Danas je u Beogradu preminula Rada Đuričin, jedna od najznačajnijih jugoslovenskih i srpskih glumica i dugogodišnja članica ansambla Jugoslovenskog dramskog pozoršta, saopštilo je pozorište.
Ko je bila Rada Đuričin?
Rođena je 31. maja 1934. u Vršcu. Roditelji – otac Marinko, pravoslavni svještenik, i majka Marinka, dali su joj ime Radojka. Imala je mlađu sestru Nadeždu.
Diplomirala je na Filološkom fakultetu na Odseku za srpski jezik i književnost i glumu na Fakultetu dramskih umjetnosti u klasi Josipa Kulundžića zajedno sa Nikolom Simićem, Ružicom Sokić i Velimirom Batom Živojinovićem.
Debitovala je na sceni Narodnog pozorišta u Beogradu 1958. i to sa glavnom ulogom u predstavi „Dnevnik Ane Frank“. Bila je član ansambla Jugoslovenskog dramskog pozorišta od 1959. godine.
Publika je najviše pamti kao pozorišnu glumicu, oni stariji posebno po ulozi Rejmond Šandebiz u čuvenoj predstavi „Buba u uhu“ Žorža Fejdoa u režiji Ljubiše Ristića u njenoj matičnoj kući. Napisala je knjigu – dnevnik „Tajna crne ruke“, svojevrstan pozorišni dokument o Ristiću i njegovoj kontroverznoj predstavi i nastanku alternativnog projekta KPGT – Kazalište, Pozorište, Gledališče, Teatar.
Dramatizovala je tekstove svog najboljeg prijatelja Mome Kapora, „Kraj vikenda“ i „011“, koje je igrala sa Mihailom Mišom Janketićem, i sa njim proputovala svijet. Čuveni slikar i književnik ju je ovjekoviječio na portretu „Dama sa šeširom“ koji je bio na posebnom mjestu u njenom stanu.
Poslednjih godina je najviše sarađivala i družila se sa glumicom Vjerom Mujović, a jedan od njihovih projekata je i komad „Mala crna haljina“ inspirisana životom slavne kreatorke Koko Šanel.
Bila je u podijeli za predstavu „Iranska konferencija“ u režiji Ivane Vujić u Narodnom pozorištu u Beogradu, čija je premijera bila u martu 2022. godine, ali zbog bolesti nije bila u situaciji da se nađe na sceni.
Tada joj je dijagnostifikova akutni moždani udar i hospitalizovana na odjeljenje intenzivne nege Specijalne bolnice za cerebrovaskularne bolesti „Sveti Sava“. Rada je i to, nekim čudom, pobijedila u svojoj 88. godini života i povratila svoj mladalački duh i prepoznatljiv osmijeh.
Snimila je brojne serije i filmove. Kako je zabelježeno, poslednje što je radila jeste serija „Tajna vinove loze“ u kojoj je glumila Gordanu Nedeljković.
Život je podijelila sa Dragoslavom Popovićem (1926- 2013), profesorom nuklearne fizike na Elektrotehničkom fakultetu u Beogradu, koji je bio vođa stručnjaka koji su konstruisali nulti reaktor u Institutu za nuklearne nauke "Vinča" kada se 1958. dogodio incident pri kojem bivaju izloženi smrtnonosnoj dozi zračenja i odlaze na lečenje u Kliniku "Kiri" u Parizu. O ovom istorijskom događaju Dragan Bjelogrlić je snimio film "Čuvari formule" po romanu dr Gorana Milašinovića.
Kruna njihovog braka, koji je trajao 54 godine, jeste sin Radan, ugledni filmski snimatelj, koji je karijeru nastavio u Americi.
Dobitnica je Statuete Ćuran za ulogu u predstavi „Vuci i ovce“ na festivalu Dani komedije u Jagodini 1975, Vukove nagrade za naročite rezultate ostvarene u stvaralačkom radu na širenju kulture, obrazovanja i nauke u Republici Srbiji i na svesrpskom kulturnom prostoru, 2007. godine, Nušićeve nagrade za životno djelo glumcu komičaru 2019. i Zlatnog ćurana za životno djelo na festivalu Dani komedije u Jagodini 2014. Nagrađena je i Zlatnom medaljom za zasluge povodom Dana državnosti Republike Srbije, 2017. godine.
Životni moto joj je, kako je često govorila, bila misao Desanke Maksimović: "Život ima svoj početak, trajanje i kraj. Samo tako ga moramo prihvatiti. U tome je čovjekova snaga i veličina!"
Poslednji ispraćaj Rade Đuričin biće naknadno objavljen.
