Rizik od smrti za ljude koji stare u samoći, ili se malo kreću, ili su prekomjerno teški, veći je i opasniji nego što se misli, pokazalo je istraživanje.
Zbog toga, istraživački tim Univerziteta u Čikagu predlaže da se izmijene kriterijumi zasnovani na biomedicinskom modelu koji se za procjenu zdravstvenog stanja i rizika od umiranja, oslanja isključivo na kardiovaskularne bolesti, rak, dijabetes i visok krvni pritisak i nivo lošeg holesterola.
Istraživači su utvrdili da usamljenost, depresija i smanjenje kretanja zbog nedavnog preloma kostiju, mogu biti bolji pokazatelji rizika da toj osobi preti smrt u roku od pet godina.
Studija je objavljena u časopisu američke Nacionalne akademije nauka (PNAS) na osnovu rezultata ankete na uzorku od 3.000 ljudi starosti od 57 do 85 godina.
"Ovaj novi model utvrđuje druge faktore koji su potpuno skriveni u sadašnjem medicinskom modelu, i klasifikuje (u rizičnu kategoriju) oko polovine ljudi koji se smatraju zdravim, jer imaju ozbiljne slabosti koje povećavaju rizik od smrti ili invaliditeta u roku od pet godina", objasnila je biopsiholog Marta Meklintok sa Univerziteta u Čikagu, vodeća autorka tog rada.
Slabo mentalno zdravlje utiče na starenje oko osmine stanovnika Sjedinjenih Američkih Država i ima razorne posledice u koje se ranije nije sumnjalo. Suprotno tome, za druge starije osobe koje su u odličnom fizičkom i mentalnom zdravlju, gojaznost i čak neke maligne bolesti predstavljaju mali rizik - takođe pokazuje studija koja naglašava značaj mobilnosti i aktivnog društvenog života.
Po tom modelu, 22 odsto starijih u Sjedinjenim Američkim Državama koji uživaju dobro psihičko zdravlje i mobilni su, mada su gojazni, s visokim krvnim pritiskom, a imaju i neku bolest koja utiče na unutrašnje organe, imaju najmanji rizik od smrti ili da postanu invalidi u roku od pet godina.
