I kratka pretraga interneta na temu “prostititucija u Crnoj Gori”, mogla bi da navede na zaključak da je najmanja država nekadašnje Jugoslavije centar ovog vida organizovanog kriminala u regionu. Na terenu stvari izgledaju malo drugačije
Nagli porast interesovanja za ovu temu, pokrenula je početkom avgusta operacija „Marina“ crnogorske policije u kojoj su, u noćnom klubu San Remo u Budvi, uhapšene tri osobe osumnjičene za organizovanje lanca prostitucije. Sredine ove nedjelje inspektori Odjseka za organizovani kriminal i korupciju MUP-a Crne Gore ustalasali su javnost nastavkom operacije „Marina“ u kojoj je slobode lišene jedna srpska i jedna crnogorska državljanka pod sumnjom da su podvodile djevojke iz Srbije po hotelima u Budvi, Baru i Tivtu.
U želji da izbjegnemo senzacionalističke tonove a u potrazi za odgovorima koji bi mogli da približe „sliku sa terena“ našim čitaocima, razgovarali smo sa nekoliko policijskih operativaca koji su odlično upućeni u ovu problematiku. Iz profesionalnih razloga, oni nisu bil spremni da javno govore o organizovanoj prostituciji u Crnoj Gori.
„Problem prostitucije uvijek je na crnogorskom primorju izraženiji tokom turističke sezone, što je i normalno zbog znatno ogromne frekvencije gostiju koji su tu upravo zbog provoda. Noćni klubovi, diskoteke, žurke po privatnim apartmanima, jahtama, hotelima... jesu ambijent koji privlači ovu vrstu kriminaliteta. Policija na to odgovara pojačanom mjerom nadzora i specijalnim akcijama koje svakog ljeta daju određene rezultate“, kaže naš sagovornik iz jedinice kriminalističke policije.
On kaže da problem niskobudžetne prostitucije, koja povlači seks trafiking, fizička zlostavljanja i druge oblike devijantnog ponašanja, nije toliko priustan u Crnoj Gori kako se predstavlja u dijelu javnosti.
„Iz mog ličnog iskustva, teško da bi mogli da govorimo o ovoj formi prostitucije kao pojavi organizovanog kriminala. Bar kada je riječ o poslednjih nekoliko godina. Prostitucije ima, na raznim nivoima, ali kada je u pitanju ona koju prati seks trafiking i primoravanje djevojaka na prostituisanje, što podrazumijeva organizovano kriminalno djelovanje, taj pojava nije prisutna u razmjeri u kojoj se topredstavlja u dijelu javnosti“, kaže naš sagovornik.
„Ako bi tražili neku specifičnost organizovane prostitucije na crnogorskom primorju, onda bi to bila veza sa agencijama za poslovnu pratnju iz Beograda. Naravno, te agencije su registrovane za namjenu koja ne otrkiva glavnu, ili jedinu djelatnost. Zvanično, one najčešće rade na angažmanima za fotomodele, manekenke i sl. Ali veze tih agencija sa tzv. elitnom prostitucijom koja je evidentirana tokom cijele godine, su očigledne“, dodaje on.
I naš drugi sagovornik iz policije potvrđuje konstataciju kolege, o tijesnoj povezanosti agencija za poslovnu pratnju iz Beograda sa elitnom prostitucijom na crnogorskom primorju.
„Da ne bi bilo zabune, na ovom planu nemamo problem sa djevojkama koje su prisiljene da rade to što rade. Nisu to nikakve go-go igračice, klupske plesačice, striptizete... Nije riječ o djevojkama koje neki makro sprovodi do klijenata. Ne, u pitanju je klasična poslovna pratnja koja u svojoj ponudi ima i onaj dio koji se ne može drugačije definisati do kao prostitucija. Te djevojke, viskobudžetna klijentela mahom angažuje preko agencija iz Beograda. One same dolaze avionom, na aerodromu ih čekaju luksuzni automobili, odvode do onih koji su ih angažovali“, kaže naš sagovornik iz policije.
Razlog gotovo nesmetanog odvijanja ovakvog oblika prostitucije je u teškom dobavljanju dokaza.
„Te djevojke niko ne primorava na seks, nisu na bilo koji način zlostavljane, dolaze svojom voljom, uglavnom nemaju kriminalne dosijee, svojim ponašanjem u društvu klijenata nijednim činom ne odaju profesiju kojom se bave. Jako je teško, da ne kažem nemoguće, obezbijediti dokazati valjane na sudu da je riječ o prostituciji“, objašnjava naš sagovornik.
On tvrdi da je vrijeme prostitucije u kojem su prodavačice ljubavi bile djevojke iz Moldavije, Ukrajine i Ruminije, ulovljene u klopku lokalnih makroa, bar na ovim prostorima prošlo.
„Na crnogorskom primorju ta pojava je gotovo iščezla. Možda toga ima negdje na periferiji, na sjeveru, u neuglednim noćnim klubovima i krajputaškim kafanama. Ali to se ne može okvalifikovati kao organizovani kriminal, a kada i ima takvih elemenata, riječ je o njenim perifernim manifestacijama“, kaže naš sagovornik iz policije.
On tvrdi da je forma prostitucije u Crnoj Gori o kojoj se najmanje govori a koja ima sve elemente sofisticiranog organizovanog kriminala je tzv. „poslovna pratnja“.
„Takva prostitucija dominira na primorju, i uglavnom funkcioniše na opisan način, preko agencija iz Beograda. Djevojke koje su angažovane u tom „poslu“ mogle bi da se opišu vizuelno kao top modeli. Operativna saznanja govore da je i finansijski momenat u skladu sa opisanim nivoom. Primjera radi, jedna posjeta tri djevojke angažovane preko jedne beogradske agencije plaćena je 4.000 eura za dan“, ispričao je naš sagovornik uz opasku da dosadašnja operativna saznanja o ovom obliku prostitucije ukazuje da su klijenti gotovo po pravilu ljudi iz visokih poslovnih krugova, iz cijelog svijeta.
On dodaje da postoje saznanja da neke od poslovnih agencija iz Beograda, koje organizuju tzv. elitnu prostituciju, rentiraju vile na crnogorskom primorju tokom sezone.
„Na taj način ekonomišu sa vremenom, a i jednostavnije im je da tako funkcionišu“, kaže on.
Na pitanje gdje se najčešće odvija ovaj oblik prostitucije, naš sagovornik odgovara: „Svugdje gdje boravi visokoplatežna klijentela ovih agencija“.
„Da ne bi bilo zabune, na djelu imamo prostituisanje koje ne sadrži nijedan od elemenata klasične prostitucije, osim u smislu da se seks plaća i da se taj arnžman ne oporezuje. Recimo da je riječ o profesionalnim sponzorušama koje se koriste menadžerskim uslugama agancija koje imaju adekvatne veze. Simptomatično je i to što iza većine tih agencija stoje žene“, zaključio je naš sagovornik iz crnogorske policije.