Nekadašnji predsjednik Srbije i Savezne Republike Jugoslavije Slobodan Milošević preko bliskog saradnika poslao je 1996. Miloradu Ulemeku Legiji spisak sa 123 imena za likvidaciju.
Kako je ispričao izvor blizak Miloševiću iz tog perioda, Legija je odabran zbog sposobnosti stečenih u Legiji stranaca, ali i zato što se dobro pokazao u akcijama u Hrvatskoj i operaciji "Pauk" u bihaćkom džepu godinu dana ranije.
Na spisku su se nalazila imena Miloševićevih političkih protivnika, kao što su Vuk Drašković, Zoran Đinđić, Nebojša Čović, odmetnuti policajci koji nisu željeli da rade po Slobinom naređenju, ali i ličnosti iz javnog života koje su se istupima zamjerile bračnom paru Milošević-Marković.
Neki od njih su likvidirani, mahom iz zasjede i jednim metkom, što potvrđuje spisak ubistava u periodu od 1996. do 2000, a neki su uspjeli da izbjegnu metak.
Kako je za Srpski telegraf potvrdio predsjednik Srpskog pokreta obnove Vuk Drašković, spisak smrti pravili su Milošević i njegova supruga.
"Bio sam glavna meta. Nalozi za likvidacije prosleđivani su šefu DB Radomiru Markoviću i Legiji, a eskadron za pripremu ubistava predvodio je šef beogradskog resora DB Milan Radonjić. Tri puta je pokušano moje ubistvo: na auto-putu od aerodroma, na Ibarskoj magistrali i u Budvi. Na Ibarskoj magistrali ubijena su četvorica čelnika SPO. I oni su bili na spisku smrti. I Slavko Ćuruvija i Ivan Stambolić i sudija Nebojša Simeunović, mnogi još",rekao je Drašković.
On je naglasio da bi danas svi morali da prihvate da je režim Slobodana Miloševića bio poredak državnog terorizma.
"Nažalost, nije tako. Mnogi poriču zločine, a neki traže i da se Miloševiću podigne spomenik. Plašio sam se svakoga dana za trajanja tog poretka smrti. Ni danas nisam bezbjedan. Mnogima iz Miloševićeve Udbe i sada sam meta", rekao je Drašković.
Na spisku smrti nalazio se i jedan od lidera DOS Nebojša Čović i to na mjestu broj četiri.
"Taj spisak mi je posle 5. oktobra i promene vlasti pokazao načelnik DB Rade Marković i na njemu sam vidio svoje ime. Taj spisak je kasnije uništen, kao i sva dokumentacija koju je tada DB imao. Sjećam se da su na tom spisku bili Đinđić, Koštunica gotovo svi lideri DOS", rekao je Čović.
On ističe da je načuo i prije 5. oktobra da se pravi neka lista za odstrel, a potvrdu je dobio posle petooktobarskih promjena.
"Znate kako to ide, vi dođete na neku poziciju, a oni koji su bili na nekim položajima stupe u kontakt s vama i pokušavaju da se peru. Imajući u vidu da je taj spisak izašao iz glave Mire Marković, moguće je da je i ranije bilo nekih lista. To su njeni vikend-ručkovi, kad se sjeti da ovaj nije dobar ili onaj pravi probleme", dodao je Čović, koji ne isključuje mogućnost da su neki spiskovi za likvidaciju postojali i ranije.
NEKA OD IMENA SA LISTE ZA ODSTREL
1. Vuk Drašković, predsednik SPO i trn u oku Miloševiću
2. Zoran Đinđić, lider opozicije i kasnije premijer Srbije, ubijen tri godine nakon svrgavanja s vlasti Miloševića, zbog čega Legija i robija
3. Vlada Kovačević Tref, biznismen i blizak prijatelj Marka Miloševića, ubijen 20. februara 1997. iz zasjede ispred beogradskog Sava centra
4. Nebojša Čović, jedan od lidera DOS koji je svrgao Miloševića u protestima 5. oktobra 2000.
5. Vojislav Koštunica, lider DOS, pobijedio Miloševića na izborima 2000.
6. Radovan Stojčić Badža, ministar unutrašnjih poslova i načelnik Resora javne bezbjednosti MUP, ubijen 10. aprila 1997. u beogradskom restoranu "Mama mija"
7. Zoran Todorović Kundak, generalni sekretar JUL, ubijen 24. oktobra 1997. na Novom Beogradu, ispred sjedišta kompanije "Beopetrol", čiji je bio direktor
8. Velimir Ilić, jedan od lidera DOS i vođa Čačana u petooktobarskoj pobuni 2000.
9. Milorad Vlahović, policijski pukovnik, pomoćnik načelnika kriminalističke službe (UZSK) SUP Beograd, ubijen 11. marta 1999. ispred SC Košutnjak
9. Slavko Ćuruvija, vlasnik lista Dnevni telegraf i nedjeljnika Evropljanin, ubijen 11. aprila 1999. ispred svog stana u Svetogorskoj ulici
10. Pavle Bulatović, savezni ministar odbrane, ubijen 7. februara 2000. u restoranu Fudbalskog kluba Rad
11. Žika Petrović, generalni direktor "Jata", ubijen 25. aprila 2000. ispred svoje kuće u Beogradu, a likvidiran je iz zasjede
12. Ivan Stambolić, politički mentor Miloševića, otet tokom trčanja po Košutnjaku od Legijinog JSO i ubijen u avgustu 2000.