Tokom istraživanja u Risanskom akvatoriju pronađeno je više različitih tipova amfora i njihovih dijelova. Otkrića pomjerila dosadašnje hronološke odrednice koje su se uglavnom vezivale za i vijek prije nove ere do I vijeka nove ere.
Podvodno istraživanje Risanskog akvatorija uspješno je okončano prošle nedjelje, saopštila je podvodni arheolog Marija Jabučanin, rukovodilac ovog projekta koji finansira Ministarstvo kulture iz sredstava opredijeljenih za Program zaštite i očuvanja kulturnih dobara za 2014, prenio je Dan.
List navodi da je to prvo istraživanje koje je samostalno sprovela ekipa podvodnih arheologa iz Centra za konzervaciju i arheologiju Crne Gore. Pored Marije Jabučanin, u njemu su učestvovali Petra Zdravković, Nikola Borovinić i Dejan Gazivoda.
Tokom istraživanja u Risanskom akvatoriju pronađeno je više različitih tipova amfora i njihovih dijelova. Pronađene su grčko-italske amfore iz perioda rimske dominacije i kasnoantičke koje datiraju iz IV vijeka prije nove ere do VII vijeka nove ere, koje su u more dospjele prilikom utovara i pretovara.
Dva su ipak, vrlo značajna otkrića ovog istraživanja - ostaci brodoloma sa teretom grčko-italskih amfora i dio antičke pristanišne instalacije - mola, to jest sidrišta za brodove, koji su u ovoj luci tražili zaklon od nepogoda koje su ih sustizale duž mediteranskih plovnih ruta. Ova dva segmetna biće i fokusu podvodnog istraživanja sledeće godine, navodi podgorički dnevnik.
„Ovi nalazi pomjerili su dosadašnje hronološke odrednice koje su se uglavnom vezivale za i vijek prije nove ere do I vijeka nove ere. Uz ulomke keramike finije izrade, kuhinjskog posuđa, građevinskog materijala - tegula, u mogućnosti smo da dobijemo sliku o šarolikom teretu koji je morskim putem putovao od Grčke, Italije i Istočnog Mediterana, Sjeverne Afrike, Crnog mora do luke Rizon (Risan)“ navela je Marija Jabučanin.
Risanski zaliv, uz uvalu Bigovica, jedan od dva zakonom zaštićena, od 23 evidentirana podvodna lokaliteta. Svojim uvalama dobro je zaklonjen od vjetrova i kao prirodna luka, korišćen tokom različitih perioda istorije, objasnila je Jabučanin. Antički pisani izvori Pseudo Ksilaks, Polibije, Plinije, Ptolomej, kao i naučni radovi Evansa k Ričlija iz 19. vijeka, idu u prilog teoriji da je Risanski akvatorij mjesto koje je milenijumima korišćeno kao prirodna luka, a samim tim i lokalitet koji krije izuzetne arheološke nalaze.
„Prioritet ovog istraživanja bilo je identifikovanje pristana, određivanje vremenskog raspona u kojem se koristio, i dokumentovanje rasprostiranja samog nalazišta. Uprkos činjenici da je ovaj podvodni lokalitet, na preglednim pozicijama koje su nekad sadržale raznovrsan arheološki materijal, ljudska ruka uništila ili otuđila, količina prikupljenih podataka, kao i rezultat istraživanja više je nego zadovoljavajući“ navela je Jabučanin, prenosi Dan
U toku ovog projekta na lokalitetu je urađena precizna mapa sa GPS koordinatama svakog pojedinačnog fragmenta ili arheološkog aglomerata, to jest koncentrovanih gomila. Tako je utvrđivan i karakter nalazišta, a ujedno i omogućeno praćenje stanja lokaliteta u budućnosti ili njegove eventualne devastacije.
Arheološko pretraživanje podmorja se nije mnogo razlikovalo od terenskog rada na kopnu, ali je bilo teže i zahtijevalo više vještine. Uz otkrivanje kulturnih slojeva, fotografisanje i crtanje, podvodni arheolozi morali su imati i dodatna znanja o fiziologiji, hemiji, fizici, navigaciji, orijentaciji.
„U poslu koji zahtijeva detaljnu pripremu na kopnu, došao je do izražaja uzajaman odnos iskazan kroz povjerenje i požrtvovanost istraživačkog tima čiji je rad vremenski ograničen, u toku kojeg nema razgovora, što rezultira većim radnim učinkom“, objasnila je vođa podvodnog arheološkog istraživanja u Risanskom akvatoriju arheolog Marija Jabučanin.
„Podvodno blago Risanskog akvatorija je neprocjenjivo i sadrži mnoge tajne, a uprkos činjenici da je umnogome devastirano, još je važan dio naše baštine. Davno je prevaziđeno mišljenje kako samo dobro očuvani nalazi imaju kulturnu vrijednost. Savremeni arheološki stav je da sve fragmentovano - oštećeno, ima istu vrijednost kao netaknuto - in situ“, kazala je ona.
„Svi nalazi izronjeni tokom protekle faze istraživanja nalaze se u Ateljeu za konzervaciju na Cetinju, gdje su stručnjaci počeli sveobuhvatan konzervatorski tretman nakon čega će posebnom odlukom Vlade Crne Gore biti određeno gdje će biti biti izloženi i valorizovani“, kazala je Marija Jabučanin.
List navodi da je to prvo istraživanje koje je samostalno sprovela ekipa podvodnih arheologa iz Centra za konzervaciju i arheologiju Crne Gore. Pored Marije Jabučanin, u njemu su učestvovali Petra Zdravković, Nikola Borovinić i Dejan Gazivoda.
Tokom istraživanja u Risanskom akvatoriju pronađeno je više različitih tipova amfora i njihovih dijelova. Pronađene su grčko-italske amfore iz perioda rimske dominacije i kasnoantičke koje datiraju iz IV vijeka prije nove ere do VII vijeka nove ere, koje su u more dospjele prilikom utovara i pretovara.
Dva su ipak, vrlo značajna otkrića ovog istraživanja - ostaci brodoloma sa teretom grčko-italskih amfora i dio antičke pristanišne instalacije - mola, to jest sidrišta za brodove, koji su u ovoj luci tražili zaklon od nepogoda koje su ih sustizale duž mediteranskih plovnih ruta. Ova dva segmetna biće i fokusu podvodnog istraživanja sledeće godine, navodi podgorički dnevnik.
„Ovi nalazi pomjerili su dosadašnje hronološke odrednice koje su se uglavnom vezivale za i vijek prije nove ere do I vijeka nove ere. Uz ulomke keramike finije izrade, kuhinjskog posuđa, građevinskog materijala - tegula, u mogućnosti smo da dobijemo sliku o šarolikom teretu koji je morskim putem putovao od Grčke, Italije i Istočnog Mediterana, Sjeverne Afrike, Crnog mora do luke Rizon (Risan)“ navela je Marija Jabučanin.
Risanski zaliv, uz uvalu Bigovica, jedan od dva zakonom zaštićena, od 23 evidentirana podvodna lokaliteta. Svojim uvalama dobro je zaklonjen od vjetrova i kao prirodna luka, korišćen tokom različitih perioda istorije, objasnila je Jabučanin. Antički pisani izvori Pseudo Ksilaks, Polibije, Plinije, Ptolomej, kao i naučni radovi Evansa k Ričlija iz 19. vijeka, idu u prilog teoriji da je Risanski akvatorij mjesto koje je milenijumima korišćeno kao prirodna luka, a samim tim i lokalitet koji krije izuzetne arheološke nalaze.
„Prioritet ovog istraživanja bilo je identifikovanje pristana, određivanje vremenskog raspona u kojem se koristio, i dokumentovanje rasprostiranja samog nalazišta. Uprkos činjenici da je ovaj podvodni lokalitet, na preglednim pozicijama koje su nekad sadržale raznovrsan arheološki materijal, ljudska ruka uništila ili otuđila, količina prikupljenih podataka, kao i rezultat istraživanja više je nego zadovoljavajući“ navela je Jabučanin, prenosi Dan
U toku ovog projekta na lokalitetu je urađena precizna mapa sa GPS koordinatama svakog pojedinačnog fragmenta ili arheološkog aglomerata, to jest koncentrovanih gomila. Tako je utvrđivan i karakter nalazišta, a ujedno i omogućeno praćenje stanja lokaliteta u budućnosti ili njegove eventualne devastacije.
Arheološko pretraživanje podmorja se nije mnogo razlikovalo od terenskog rada na kopnu, ali je bilo teže i zahtijevalo više vještine. Uz otkrivanje kulturnih slojeva, fotografisanje i crtanje, podvodni arheolozi morali su imati i dodatna znanja o fiziologiji, hemiji, fizici, navigaciji, orijentaciji.
„U poslu koji zahtijeva detaljnu pripremu na kopnu, došao je do izražaja uzajaman odnos iskazan kroz povjerenje i požrtvovanost istraživačkog tima čiji je rad vremenski ograničen, u toku kojeg nema razgovora, što rezultira većim radnim učinkom“, objasnila je vođa podvodnog arheološkog istraživanja u Risanskom akvatoriju arheolog Marija Jabučanin.
„Podvodno blago Risanskog akvatorija je neprocjenjivo i sadrži mnoge tajne, a uprkos činjenici da je umnogome devastirano, još je važan dio naše baštine. Davno je prevaziđeno mišljenje kako samo dobro očuvani nalazi imaju kulturnu vrijednost. Savremeni arheološki stav je da sve fragmentovano - oštećeno, ima istu vrijednost kao netaknuto - in situ“, kazala je ona.
„Svi nalazi izronjeni tokom protekle faze istraživanja nalaze se u Ateljeu za konzervaciju na Cetinju, gdje su stručnjaci počeli sveobuhvatan konzervatorski tretman nakon čega će posebnom odlukom Vlade Crne Gore biti određeno gdje će biti biti izloženi i valorizovani“, kazala je Marija Jabučanin.