Meniskus je disk u obliku latiničnog slova C ili polumjeseca koji omogućava stabilnost koljena.
Povrede meniskusa najčešće se javljaju u ragbiju, fudbalu, skijanju i borilačkim sportovima. Povrede unutrašnjeg meniskusa su češće od spoljašnjeg, jer spoljašnji meniskus ima veći obim pokreta. Pri povredi unutrašnjeg meniskusa potkoljenica je semiflekitirana, a stopalo fikisirano. Kada u takvom položaju dođe do nagle abdukcije i spoljne rotacije potkoljenice, snažna torziona sila cijepa meniskus.
Rascjepi mogu biti uzdužni i horizontalni. Povrede spoljašnjeg meniskusa nastaju djelovanjem varus i medijalne rotacione sile, a rascjepi su obično uzdužni. Nastaju uglavnom usled direktnog udarca u koljeno. Praćene su oštrim bolom (pri palpaciji u predjelu zglobne pukotine ) i blokadom zgloba.
Povrijeđeni ne može da ispravi ni da savije koljeno. Izliv u zglobu se postepeno razvija zbog sinovije. Nagli izliv nastaje usled krvarenja, što ukazuje na povredu ligamenata, zglobne kapsule ili sinovije, a hodanje uz i niz stepenice je otežano a čučanj je bolan. Znaci hronične povrede meniskusa su: povrede meniskusa u anamnezi, češće blokade, izliv, atrofija prednje grupe mišića natkoljenice i rendgen snimak.
Klinička slika se određuje na osnovu anamneze, kliničke slike, objektivnog pregleda, RTG snimka i artroskopije.
Zarastanje meniskusa odvija se tako što se formira fibrinski ugrušak u koji urastaju meniscealne i sinovijalne ćelije. Formira se ožiljno tkivo koje se u toku nekoliko mjeseci redmodeliše u fibroznu hrskavicu. Rascjepi meniskusa manjih razmjera rešavaju se neoparativno pod uslovom da prednji ukršteni ligament nije povrijeđen. Liječenje podrazumjeva primjenu magneta, ultrazvučne terapije i kineziterapije. Preporučuje se u početku odmaranje tj. potrebno je izbjegavati savijanje koljena i koristiti štake da bi smanjili pritisak na koljeno i ubrzali ozdravljenje. Primjenjivati obavezno ledene pakete ili u peškiru uviti kockice leda. To je potrebno raditi svakih 4 do 6 sati prva dva dana, a nakon toga koliko je potrebno. Primjena analgetika može umanjuiti bol.
Apsolutna indikacija za operaciju je ruptura s dislokacijom. Operativni zahvat podrazumijeva parcijalnu menissektomiju. Odmah nakon operacije primjenjuju se led, komresija, elevacija i nesteroidni antinflamatorni ljekovi. Kada se to postigne rade se vježbe jačanja u bezbolnom obimu pokreta. Kada se uspostavi obim pokreta kreće se sa proprioceptivnim treningom a kasnije s pliometričkim treningom i funkcionalnim aktivnostima.
Sutura za prednje djelove meniskusa izvodi se tehnikom „spolja prema unutra “, a za zadnje djelove tehnikom „unutra prema spolja“. Postoperativno se primjenjuje led, kompresija i elevacija. Imobilizacija traje kratko a vježbe za uspostavljanje pune ekstenzije treba da počnu neposredno posle operacije, kao i mobilizacija patele i izometričke vježbe za kvadriceps i mišiće zadnje lože.
Fleksija je ograničena na 70 stepeni prve 4 sedmice. Oslonac bez ortoze dozvoljava se nakon 6 sedmica. Kontiniurano se sprovode vježbe jačanja, vježbe balansa, snage i izdržljivosti. Trčanje se dozvoljava nakon 3 do 4 mjeseca a sportska aktivnost nakon 5 mjeseci. Ako je istovremeno s reparacijom meniskusa izvedena rekonstrukcija prednjeg ukrštenog ligamenta, onda se primjenjuje terapijski protokol za taj ligament jer se štiti meniskus i omogućava njegovo zaceljenje.
