Prema još uvijek nezvaničnim informacijama u atentatu na Željka Vukoslavčevića učestvovale su dvije osobe koje su sa mjesta zločina pobjegle motorom.
Sačekušu Željku Vukoslavčevića izvele su dvije osobe, koje su mu prišle na trotoaru 20-ak metara od ulaya zgrade u kojoj živi. Prvi rafal ispaljen mu je u noge nakon čega je “ovjeren” smrtonosnim hicima.
Ubistvo su, prema nezvaničnim informacijama, vidjele dvije osobe o čemu je obaviještena policija.
Ubica i njegov pomagač pobjegli su sa lica mjesta motorom na kom su bile tivatske oznake koji je, nezvanično, pronađen kod gradske pijace.
"U toku uviđaja sa lica mjesta su izuzeti određeni materijalni tragovi koji će biti predmet odgovarujućih vještačenja. Izviđaj je u toku a u toku izviđaja će biti utvrđene sve činjenice i okolnosti koje se odnose na način izvršenja predmetnog krivičnog djela. Takođe se intezivno preduzimaju odgovarujuće mjere i radnje u cilju identifikacije izvršioca ovog krivičnog djela obzirom da je izvršilac još uvijek nepoznat", rekao je tužilac Željko Tomković.
Brutalno ubistvo Željka Vukoslavčevića u strogom centru Bara podsjetilo je na burne 90-te godine kada su vijesti iz najvećeg crnogorskog primorskog grada punile crnu hroniku ne samo domaćih medija.
Poslednja žrtva mafijaških obračuna u Baru počela je da puni svoj dosije u policiji upravo sredinom 90-ih godina. Višestruko je osuđivan zbog raznih krivičnih djela, između ostalog i pokušaja ubistva, bio je višestruki povratnik u zatvor iz kojeg je nedavno izašao nakon što je odslužio kaznu zbog nasilničkog ponašanja.
O policijskim dosijeima vezivan je za nekoliko lokalnih klanova. Često je boravio u inostranstvu ali se poslednjih godina, nakon porodične tragedije, skrasio u Baru. Zvanično, bavio se ugostiteljstvom i imao je lokal u Kotoru.
Stanari zgrade u kojoj je živio Vukoslavčević tvrde da se oko 23:30 čulo prvo 5-6 šest vezanih ali ne rafalnih pucnjeva, a nakon kratkog zastoja i još tri.
Smrtonosni hici stigli su Vukoslavčevića 20-ak metara od ulaza zgrade u kojoj je živio na trotoaru kraj slabo osvijetljenog parkinga uz Ulicu Jovana Tomaševića.
Sačekuša za Vukoslavčevića desila se samo mjesec dana nakon što je stotinjak metara dalje, u strogom centru Bara, u neposrednoj blizini policijske stanice, izrešetan Božidar Tomašević. Pedesetak metara dalje na drugoj strani, u istoj ulici snajperskim hicem je septembra 2014. godine ubijen Armin Muša Osmanagić, vođa nekada jednog od vodećih klanova u Baru.
Samo tokom minule tri godine, u ratu barskih klanova život je izgubilo šest mladića. Neke likvidacije izvedane su na gotovo identičan način kao ubistvo Vukslavčevića. Stefan Đukić (26), ubijen je 6. novembra 2013. godine, malo iza ponoći, u strogom centru Bara dok je izlazio iz svog automobila nakon što je još uvijek nepoznati izvršilac sasuo u mladića rafal.
Na gotovo istovjetan način stradao je 6. avgusta ove godine i Božidar Tomašević.
Nakon Đukića, žrtva obračuna dva vodeća barska klana bio je Mirko Mićić, 27. maja 2014. godine. To je jedino ubistvo koje je policija riješila pošto je za ovaj zločin osuđen Nenad Mrdak koji je na Mićića pucao oko 19 sati neposredno uz gradsko šetalište, kako je pokazala istraga u stanju jakog straha. Iste godine, ispred ZIKS-a ubijen je Nenadov brat Andrija Mrdak. Ubica je nakon egzekucije pobjegao na motoru i do danas nije priveden pravdi...
Pojedini beogradski mediji nedavno su izvijestili da su obračuni barskih, budvanskih i kotorskih grupa, u kojima je minulih godina stradalo više desetina ljudi, direktno povezani sa borbom za primat koje vode klanovi uhapšenih narkobosova Luke Bojovića i Darka Šarića.
Atmosfera straha od mafijaških obračuna vladala je u Baru i 2005. godine kada je angažovana jedinica SAJ-a koja je boravila u gradu tri mjeseca. Nakon te epizode Bar je punih šest godina bio među gradovima sa najmanje bezbjedonosnih ekscesa u Crnoj Gori...