Žarko Popović Pop sumnja da su Šiptar i Kum prvo mučeni, pa ubijeni.
Nekadašnji šef Odsjeka za krvne delikte u policiji Srbije, Žarko Popović Pop, vraćajući se na ubistvo Zorana Đinđića, izrazio je sumnju da su tokom akcije "Sablja" vođe "zemunskog klana" Dušan Spasojević Šiptar i Mile Luković Kum prvo mučeni, pa ubijeni.
"Oni su uhvaćeni, pretučeni i kada nisu imali šta da kažu - ubili su ih. Uzet je džak para od njih. Pa ta ekipa je zarađivala na desetine miliona od heroina iz Bugarske, a kao krenuli su u štek i bežanje sa 10 eura u džepu? I nosili su puškomitraljez i bombu? Ne bih da mi neko baš vrijeđa inteligenciju. Najvjerovatnije je njih namjestio Dejan Milenković Bagzi. Onda su uhvaćeni i ništa nisu odali. I to ne zbog toga što su bili čvrsti ili jaki, već zato što nisu znali. A gde su pare sa lica mjesta?", pita se Popović, koji je jako dobro znao sve o Spasojeviću i Lukoviću pošto je njegovo odjeljenje riješilo 17 ubistava koje je počinio “zemunski klan”.
Nekadašnji načelnik Uprave kriminalističke policije Srbije, Mile Novaković, koji je imao važnu ulogu i u akciji "Sablja", sprovedenoj nakon ubistva premijera Srbije, nedavno je izjavio da akcija hapšenja vođa zemunskog klana Dušana Spasojevića Šiptara i Mileta Lukovića Kuma u Meljaku marta 2003. godine, petnaest dana nakon ubistva Zorana Đinđića, nije bila režirana. Takođe je dodao da teorije, da su oni negdje ubijeni, pa doneti u Meljak - nisu tačne.
Žarko Popović Pop, otkrio je svoja saznanja šta se dešavalo 2. maja 2004. godine, kada je Milorad Ulemek Legija, nekadašnji komadant “crvenih beretki”, odlučio da se preda policiji.
"Legija se predao 14 mjeseci nakon ubistva Đinđića. Verujem da nije htio da se preda, da bismo ga teško pronašli. Mislim da se tu negdje krio", vraća film Popović na sve ono što se desilo prije više od 17 godina.
Popović je razbio i mit da za ubistvo Đinđića krivicu snose i ljudi koji su ga neposredno obezbjeđivali.
"Visoke državne funkcionere ne štite telohranitelji. Oni služe da zaštite ličnost na četiri-pet metara da ne dođe do pucnjave, napada nožem ili nekim drugim sredstvom. Predsednici država i premijeri štite se kontraobavještajnim radom javnih i tajnih vojnih i civilnih službi. I u saradnji sa drugim tajnim službama u svijetu, koje vam mogu dati neki podatak o tome da na premijera ili predsednika Srbije neka grupa priprema neki atentat ili tako nešto", objašnjava policajac koji je u penziji od 2017. godine.
I tu dolazimo do problema na koji Popović ukazuje.
"Naše tajne službe bile su izbušene kao sir, još od 90-ih godina, i to sa svih strana. Bilo je tu neznanja, ali i nečinjenja i korupcije. Devedesetih je Srbijom vršljao ko je htio… Gdje je bila “čuvena” KOS? Bahatili su se svi od Aleksandra Vasiljevića, preko Aleksandra Dimitrijevića, Geze Farkaša… Dopustili su da se za kratko vrijeme na Kosovu i Metohiji od 300.000 do 400.000 Šiptara naoruža do zuba. A Šiptari su se od 80-ih godina spremali u Belgiji, u NATO kampovima, za ono što se dogodilo 1999. Šta je služba preduzela da to spriječi? Nisu mogli, kao što to Mosad i druge ozbiljne službe rade, da infiltriraju 30 ljudi u te kampove, pa da rade za tebe?", pita se Popović.
U noći kada se predao, na putu od 29. novembra do Centralnog zatvora, nekadašnji komandant JSO “svratio” je u MUP Srbije i tamo se sastao sa tadašnjim ministrima i Vojislavom Koštunicom.