Možda Zinedin Zidan nije najbolji trener na svijetu, ali da li neko smije da se kladi da nikada neće biti?
Kada je četvrtog dana prethodne godine Florentino Perez odlučio da kaže "kraj" Rafaelu Benitezu to se činilo veoma strogo, a ništa bolje se u fudbalskim krugovima nije kotirala ni odluka koja je uslijedila nakon toga - posao je dobio početnik u trenerskom poslu Zinedin Zidan (44).
Otkako je udarcem glavom u prsa Marka Materacija u berlinskom finalu završio karijeru o slavnom Francuzu se više pričalo zbog humanitarnih utakmica koje je organizovao i na kojima je uvek djelovao kao čovjek koji i da u tim godinama ponovo zaigra zvanični meč - postidio bi svog čuvara. Za razliku od nekih svojih bivših saigrača zadržao je vitalnost, a magija je ostala u nogama, da bi tek 2013. godine odlučio da se oproba i u trenerskim vodama.
Zauzeo je počasno mjesto uz Karla Anćelotija i gledao kako italijanski trener donosi Realu "la decimu" pobjedom na "Da Lužu" u Lisabonu protiv gradskog rivala.
Preuzeo je Kastilju, rezervnu ekipu Reala, sa kojom je napravio solidne, ali ne neke spektakularne rezultate, pa se njegov angažman u toj ekipi možda više pamti i po tome što je optužen da je bez potrebne trenerske licence vodio klub...
Međutim, postoji li veći dokaz da je to samo "slovo na papiru" od Zizuovih rezultata?
Španski trener je uspio ono što niko nije otkako takmičenje nosi naziv Liga šampiona, a to je da sa jednim timom odbrani titulu prvaka kontinenta, a sve to uspio je za 18 mjeseci koliko je na klupi Real Madrida!
Može li to da zvuči i nevjerovatnije? Može!
Zinedin Zidan je Real Madrid u Ligi šampiona vodio samo DVADESET UTAKMICA.
Dva puta su dobili Romu (2:0, 2:0), pa izgubili i revanširali se Volfsburgu (0:2, 3:0), da bi uz pomoć jednog postignutog gola protiv Sitija (0:0, 1:0) došli do finala na "San Siru" koje je riješeno tek nakon izvođenja jedanaesteraca - 6:4, ukupno u korist prvaka Evrope.
Da se ne radi o nekoj slučajnosti potvrdio je i u sezoni koja je na samom kraju.
Krcat "Bernabeu" i pjesma do Kardifa (VIDEO)
Uspio je da ostvari glavni cilj zadat pred njen početak, a to je da budu šampioni Španije, to im nije uspjelo punih pet godina, da bi dobro gurali i u Ligi šampiona u kojoj nisu poraženi do polufinala, ali je to bila samo "Pirovi" trijumf Atletiko Madrida koji nije uspio da nadmaši het-trik Kristijana Ronalda iz prvog meča. Na putu do finala pobijedili su Napoli i Bajern...
Ono što je Zidan uspio jeste to da nađe savršen balans u ekipi i nije se libio da se prilagođava protivniku, a iz toga se izrodila "nova igra" sa Iskom kao zamjenom za blijedog i često povrijeđenog Bejla...
...što su njegovi igrači vratili rezultatima, pa nije bilo "bušenja u medijima" iz perioda Rafaela Beniteza koji je pokušao to isto, ali nije imao autoritet i fudbalsku karijeru iza njega.
Uspio je Zizu i da iz Ronalda, koji nije bio tako eksplozivan u La Ligi, da izvuče najviše u Ligi šampiona, aročito kada bi igrao napadača uz Karima Benzemu, pa je Portugalac postao i prvi igrač koji je postigao sto golova u ovom takmičenju, a do kraja ih je nakupio čak 107!
Njegova ekipa se nije istrošila u jurnjavi sa Barselonom, ostalo joj je goriva, pa je na kraju održala i lekciju, fudbalsku i iz pobedničkog mentaliteta, Juventusu, najboljoj odbrani takmičenja.
A to ne mogu mali treneri. Samo veliki...
Možda on nije najbolji trener na svijetu, ali da li neko smije da se kladi da nikada neće biti?