U noći između nedelje i ponedeljka u Splitu je preminuo Vladimir Beara, legendarni golman Crvene zvezde i jedan od najboljih evropskih čuvara mreže svoje generacije.
Posle godinu i po duge borbe sa bolešću, prestalo je da kuca srce Vladimira Beare, velikana kontinentalnog i jugoslovenskog fudbala.
Bivši čuvar mreže Crvene zvezde, koji je branio i za splitski Hajduk, Alemaniju i Keln, preminuo je u Splitu, u 86. godini života.
Ostaće upamćen kao fudbaler koji je uz Dragana Džajića osvojio najviše titula u prvenstvu velike Jugoslavije (sedam), kao i po tome da su ga mnogi smatrali najboljim golmanom svoje generacije.
"Za mene je Vladimir Beara najbolji", rekao je čuveni Lav Jašin kada je primio nagradu namenjenu prvom čuvaru mreže Evrope.
Beara je karijeru počeo u Hajduku, kao električar po zanimanju, koji je statirao u splitskom pozorištu kao baletan. Na golu dalmatinskog kluba osvojio je tri titule (1950, 1952. i 1955. godine), pa prešao u Crvenu zvezdu, sa kojom je bio šampion 1956, 1957, 1959. i 1960. godine, a osvajač Kupa 1958. i 1959. godine.
Bio je član tima Zvezde koji je u Beogradu odigrao čuveni meč protiv Mančester junajteda, pre Minhenske tragedije.
U dresu crveno-belih je u sezoni 1959/60. dobio Žutu majicu Narodnog sporta, kao najbolji fudbaler te takmičarske godine. Bio je to prvi put da je golman proglašen najboljim igračem.
Za reprezentaciju Jugoslavije nastupao je od 1950. do 1959. godine i za nju igrao 59 puta. U finalu Olimpijskih igara u Helsinkiju 1952. godine odbranio je penal legendarnom Ferencu Puškašu. Jugoslavija je na tom turniru osvojila srebro.
Nastupio je i na tri Svetska prvenstva, a bio je i član FIFA tima sveta koji je igrao protiv Engleske 1953. godine. Po okončanju igračke karijere postao je trener i radio u Nemačkoj, Holandiji, Kamerunu, Austriji i SFR Jugoslaviji.
Bivši čuvar mreže Crvene zvezde, koji je branio i za splitski Hajduk, Alemaniju i Keln, preminuo je u Splitu, u 86. godini života.
Ostaće upamćen kao fudbaler koji je uz Dragana Džajića osvojio najviše titula u prvenstvu velike Jugoslavije (sedam), kao i po tome da su ga mnogi smatrali najboljim golmanom svoje generacije.
"Za mene je Vladimir Beara najbolji", rekao je čuveni Lav Jašin kada je primio nagradu namenjenu prvom čuvaru mreže Evrope.
Beara je karijeru počeo u Hajduku, kao električar po zanimanju, koji je statirao u splitskom pozorištu kao baletan. Na golu dalmatinskog kluba osvojio je tri titule (1950, 1952. i 1955. godine), pa prešao u Crvenu zvezdu, sa kojom je bio šampion 1956, 1957, 1959. i 1960. godine, a osvajač Kupa 1958. i 1959. godine.
Bio je član tima Zvezde koji je u Beogradu odigrao čuveni meč protiv Mančester junajteda, pre Minhenske tragedije.
U dresu crveno-belih je u sezoni 1959/60. dobio Žutu majicu Narodnog sporta, kao najbolji fudbaler te takmičarske godine. Bio je to prvi put da je golman proglašen najboljim igračem.
Za reprezentaciju Jugoslavije nastupao je od 1950. do 1959. godine i za nju igrao 59 puta. U finalu Olimpijskih igara u Helsinkiju 1952. godine odbranio je penal legendarnom Ferencu Puškašu. Jugoslavija je na tom turniru osvojila srebro.
Nastupio je i na tri Svetska prvenstva, a bio je i član FIFA tima sveta koji je igrao protiv Engleske 1953. godine. Po okončanju igračke karijere postao je trener i radio u Nemačkoj, Holandiji, Kamerunu, Austriji i SFR Jugoslaviji.