Prije 23 godine ubijen je jedan od vođa bežanijskog klana, Radoslav Trlajić, poznatiji kao Bata Trlaja.
Iako je Radoslav Trlajić primjetio zasjedu na parkingu ispred svoje zgrade u Ulici dr Ivana Ribara, borio se kao lav, ali nije umakao rafalima smrti. Likvidacija Željka Ražnatovića Arkana 15. januara 2000. izazvala je muk u srpskom podzemlju. Ali, posle samo nekoliko nedelja pokrenuta je surova osveta. Jedan za drugim, te zime 2000. godine, "padale" su vođe beogradskih gangova. Pored miljakovačkog, napadnut je i bežanijsko-novobeogradski klan. Sa više hitaca iz "kalašnjikova", 25. februara 2000. ubijen je Radoslav Trlajić, zvani Bata Trlaja (37). Sačekušu su mu pripremila čak trojica napadača.
Trlajić je likvidiran ispred ulaza u zgradu broj 142, u Ulici dr Ivana Ribara u Novom Beogradu, na oko 500 metara od svog stana. Bilo je 22.30 sati kada su zapraštali smrtonosni hici. Pretpostavlja se da su ga ubice čekale u automobilu, na neosvijetljenom parkingu.
Vođa Novobeograđana i vlasnik Fudbalskog kluba "Bežanija" neposredno pred pucnjavu bio je u svom BMW i vozio se ka broju 118 u dr Ivana Ribara, ka stanu gdje živi. Dok je prilazio zgradi, vjerovatno je primijetio napadače, koji su ga čekali. Dao je gas i automobilom pokušao da umakne smrti bježeći ka drugom kraju naselja. Ubice su, međutim, zapucale.Uspjeli su da ga rane i on je u sledećem trenutku, 200 metara dalje, izgubio kontrolu nad vozilom, skrenuo sa puta, sleteo u jarak i prevrnuo se. Teško ranjen Trlajić je, ipak, uspio da se izvuče iz automobila i trčeći krene ka obližnjim zgradama da nađe spas.
Pod pravom kišom metaka uspio je da pretrči još stotinak metara, preko livade, ali su ubice bile brže. Stigli su ga i izrešetali kalašnjikovima. Trlajić je sav u krvi ostao da leži na pločniku, ispred broja 142. Napadači su pobjegli kolima, a usput su se oslobodili i oružja. U širem krugu mjesta zločina, tokom uviđaja, policija je pronašla dva kalašnjikova, jedan pištolj, okvir za automat i mnogo čaura različitog kalibra. U prvom momentu se pretpostavljalo da je pištolj ispao Trlajiću, koji je po svemu sudeći, pokušao da uzvrati na napad. To se kasnije pokazalo tačnim. Još iste noći policija je pronašla i audi kojim su ubice pobjegle sa mjesta zločina. U njemu je bio ostavljen i treći kalašnjikov, korišćen za Trlajićevu likvidaciju.Zločinci su se, međutim, potrudili da uklone sve druge tragove i otiske, koji bi mogli da pomognu pri istrazi. U audiju je pronađena i stara policijska odjeća.
Za Trlajića se u beogradskom podzemlju odavno govorilo da je na "crnoj listi". O poslovima vođe novobeogradskog klana uglavnom se sve znalo. Pripadnici SUP Beograd uhapsili su ga marta 1998. godine sumnjičeći ga da je organizovao transport sa gotovo četiri kilograma kokaina. Uhapšen je u pošti na Bežanijskoj kosi sa još četvoricom prijatelja.
Nekoliko mjeseci pred smrt, Trlaja se posvađao sa Zoranom Uskokovićem Skoletom, čovjekom koji je bio pominjan kao organizator ubistva Željka Ražnatovića Arkana, ali nikad nije razjašnjeno oko čega su se sukobili. Trlajić će ostati upamćen i kao čovjek koji je na leđima nosio Kristijana Golubovića kad je ovaj, prilikom bjekstva, povrijedio nogu skočivši s trećeg sprata Petog opštinskog suda u Beogradu. Međutim, ubistvo Trlajića ipak se povezuje kao dio osvete zbog likvidacije Željka Ražnatovića, iako nije do kraja razjašnjena niti dokazana njegova eventuallna umešanost. Jedino je poznato da su pojedini članovi bežanijskog kriminalnog klana kasnije optuženi i osuđeni za ubistvo komndanta SDG.
"Trlajića je policija povezivala s trgovinom narkoticima, kao i sa toples-barovima širom Vojvodine, kojima je "pozajmljivao" igračice", ispričao je jednom prilikom sagovornik Kurira.
Mala bara, mnogo krokodila
Radoslav Trlajić je u beogradskom podzemlju bio poznat po rečenici: "Mala bara, mnogo krokodila", kojom je opisao ono što se dešavalo devedesetih godina u Srbiji. Prema nekim izvorima, motiv njegovog ubistva su neraščišćeni računi u trgovini drogom.
"On nije uspio da plati oko pet kilograma kokaina, vrijednih oko dva miliona maraka. Tu drogu je policija zaplijenila u pošti na Bežanijskoj kosi u martu 1998. Tada je Trlajić uhapšen s trojicom saučesnika dok su preuzimali paket od izvjesnog Karlosa iz Kolumbije" podsjetio je sagovornik.