Ova teritorija bila je pod španskom kolonijalnom upravom do 1975. godine.
Koja je najopasnija granica na svIJetu? Možda ste pomislili na granicu SJeverne i Južne Koreje, koja je uzrok višedenijskih tenzija između ove dvIJe države, ili možda na granicu Indije sa Pakistanom - liniju koja razdvaja dve nuklearne sile u lošim susJedskim odnosima. Još jedna poznata granica zbog koje se spore države je granica Meksika sa SAD, gde hiljade ljudi gubi živote pokušavajući da je pređu ilegalno.
Ipak, postoji još jedna granica koja se smatra opasnijom od svih pomenutih. To je granica između Zapadne Sahare i Maroka. Ova granica, dugačka gotovo 3.000 kilometara smatra se najdužim minskim poljem na svIJetu. Čuva je 100.000 marokanskih vojnika, koji imaju za cilj da spreče raseljeni autohtoni narod Siravi da pređu u zapadni region i polažu pravo na tu zemlju.
Ova teritorija bila je pod španskom kolonijalnom upravom do 1975. godine. Nakon povlačenja Španije, Maroko je proglasio suverenitet nad Zapadnom Saharom, što je dovelo do dugotrajnog i složenog sukoba sa Polisario frontom, pokretom za nezavisnost Zapadne Sahare koji podržava stvaranje suverene države Saharske Republike.
Nakon španskog povlačenja, Maroko i Mauritanija su podelili teritoriju Zapadne Sahare, ali je Mauritanija ubrzo odustala pod pritiskom Polisario fronta. Sukobi su se intenzivirali, a Maroko je počeo graditi masivnu peskovitu barijeru, poznatu kao "Marokanski zid", koji se proteže preko 2.500 kilometara kroz pustinju. Ovaj zid, koji je okružen minskim poljem, predstavlja fizičku prepreku između marokanskih kontrolisanih područja i teritorija pod kontrolom Polisario fronta.
Minska polja i vojne operacije
Minska polja duž granice su najveća opasnost za lokalno stanovništvo i nomade koji se kreću tim područjem. Eksplozivne naprave, postavljene tokom godina sukoba, i dalje predstavljaju smrtonosnu pretnju, uprkos naporima za njihovo uklanjanje. Svake godine, mnogo ljudi strada ili bivaju ozbiljno povrIJeđeni zbog ovih mina.
Pored minskih polja, tenzije su dodatno pojačane povremenim vojnim okršajima između marokanskih snaga i boraca Polisario fronta. U novembru 2020. godine, došlo je do obnovljenih sukoba nakon decenije relativnog mira, što je dodatno destabilizovalo region.
Međunarodne reakcije i humanitarna situacija
Međunarodna zajednica je podIJeljena po pitanju rešenja sukoba. Dok Maroko tvrdi da je njegov plan za autonomiju najbolji put , Polisario front i njegove pristalice insistiraju na referendumu o nezavisnosti koji bi omogućio stanovnicima Zapadne Sahare da sami odluče o svojoj budućnosti. UN misija MINURSO (Misija Ujedinjenih nacija za referendum u Zapadnoj Sahari) je prisutna u regionu od 1991. godine, ali napredak ka trajnom rešenju ostaje spor.
Konflikt u Zapadnoj Sahari doveo je do ozbiljnih kršenja ljudskih prava, o kojima su stalno izvJeštavali spoljni izvJeštači i aktivisti za ljudska prava, pre svega zbog raseljavanja desetina hiljada civila, proterivanje desetina hiljada marokanskih civila od strane alžirske vlade iz Alžira, i brojnih žrtava rata i represije.
Tokom ratnih godina (1975–1991), obe strane su jedna drugu optuživale da ciljaju civile. Marokanske tvrdnje o terorizmu Polisario fronta generalno su imale malu ili nikakvu podršku u inostranstvu, a SAD, Evropska unija, Afrička unija i UN odbijaju da tu Front uvrste na svoje liste terorističkih organizacija.