Izgradnja i prodaja stanova solidarnosti u Baru pravi je primjer kako jedna socijalna priča može da se pretvori u vrlo unosan biznis, pišu Dnevne novine.
Ovu konstataciju podgorički dnevnik potrkepljuje činjenicom da se u “solidarnu” zgradu uselio veliki broj Rusa, koji su ove nekretnine papreno plaćali u kešu!
List navodi da je jasno da se radi o bogatim strancima jer su donosili gotov novac u iznosu od osamdeset do sto pedeset hiljada eura za stanove koji su bili namijenjeni onima koji su ugroženi i koji nemaju dovoljno novca da ih kupe po tržišnim cijenama.
Crnogorski fond za stambeno solidarnu izgradnju (CFSSI) sagradio je u Baru zgradu od 270 stanova prema najsavremenijim evropskim standardima. U ovom gradu započinjanje novog biznisa je relativno lako. Onaj ko je dobio pravo da kupi stan po povoljnim uslovima lako je mogao da ga preproda i dobro zaradi.
Projekat izgradnje stanova solidarnosti pokrenut je prije svega zbog izrazito nepovoljnih efekata sveukupne stambene reforme u Crnoj Gori, a sa ciljem da se obezbijedi rješavanje stambenih pitanja za kategorije stanovništva koje realno nijesu u mogućnosti da obezbijede sredstva da gotovim novcem kupe stanove na tržištu, niti da budu korisnici kredita po visokim kamatnim stopama, navode Dnevne novine.
Pravo da kupe stanove u Baru po povoljnim uslovima po cijeni od 780 eura po kvadratu imale su upravo te kategorije građana, koje su pravo ostvarivale preko sindikalnih organizacija i preduzeća, a jedan dio i preko Opštine.
Ideja je, međutim, pretvorena u dobar biznis. Neki su stanove kupovali po 780 eura, a prodavali ih po cijeni od 1.200 do 1.500 eura. Lako je izračunati koliko su pojedinci zarađivali na jednom stanu od 20.000 do 50.000 eura, pišu Dnevne novine.
Ovaj Fond je inače tražio da se zakonski predvidi da kupci stanova solidarnosti svoju nekretninu ne mogu prodati najmanje pet godina od dana useljavanja. Ovaj predlog predsjednika Borda direktora CFSSI Danila Popovića odbijen je na Ustavnom sudu. Zato se sada događaju ovakve anomalije. A da je to tako, lako se uvjeriti pogledom na poštanska sandučad. Skoro 20 odsto stanara ove zgrade sada su stranci. Kako je do toga došlo? U Crnogorskom fondu za stambeno solidarnu izgradnju kažu da su prodavali stanove po zakonu i da nijedan nijesu prodali stranom državljaninu, navodi podgoriki dnevnik.
Izvršni direktor CFSSI Boris Mihailović kazao je da ne postoji neko ko je uplatio novac a da je ostao bez stana i da ne postoji nijedan strani državljanin sa kojim je Fond sklopio ugovor.
On je podsjetio da je izgradnja stambene zgrade u Baru završena prije 16 mjeseci i da je komisija odmah nakon toga izvršila raspodjelu na kvote stanova i opredijelila kvote svim preduzećima koja su ispunila uslov Fonda, da se uplati 7.000 eura za jednosoban stan, a 10.000 eura za dvosoban.
"Odgovorno tvrdim da ne postoji nijedno preduzeće koje je uplatilo taj iznos sredstava a da je ostalo bez stana", navodi Mihailović za Dnevne novine, ističući da je ta institucija tri zgrade u Baru sa 270 stanova završila prije 16 mjeseci.
Tada nisu uručeni ključevi za 71 stan koji je pripao Opštini Bar na raspodjelu. Ovaj broj stanova Opština je dobila na ime besplatno ustupljenog državnog zemljišta i oslobođanja od plaćanja komunalija. Prema procjenama, ova vrijednost je prelazila iznos od dva miliona eura.
List podsjeća da je 71 stan bio namijenjen zaposlenima u Opštini, Javnim preduzećima čiji je osnivač Opština, zatim penzionerima Bara i korisnicima materijalnog obezbjeđenja porodice, tj. socijalnim slučajevima.
Ni novinari ni odbornici SO Bar, kao ni upravnici ulaza nijesu dobili spiskove vlasnika stanova od Fonda, koji jedini posjeduje ove spiskove, pišu Dnevne novine uz opasku da su na zatvorena vrata nailazili i kod bivšeg predsjednika opštine Bar Žarka Pavićevića.
Odgovor na pitanje kako je kupljen stan podgorički dnevnik dobio je samo od jedne vlasnice stana, ruske državljanke, koja je rekla da je stan kupila kod "čovjeka iz Podgorice" po cijeni od 1.250 eura po m2. O drugim detaljima nije htjela da priča.
List navodi da je jasno da se radi o bogatim strancima jer su donosili gotov novac u iznosu od osamdeset do sto pedeset hiljada eura za stanove koji su bili namijenjeni onima koji su ugroženi i koji nemaju dovoljno novca da ih kupe po tržišnim cijenama.
Crnogorski fond za stambeno solidarnu izgradnju (CFSSI) sagradio je u Baru zgradu od 270 stanova prema najsavremenijim evropskim standardima. U ovom gradu započinjanje novog biznisa je relativno lako. Onaj ko je dobio pravo da kupi stan po povoljnim uslovima lako je mogao da ga preproda i dobro zaradi.
Projekat izgradnje stanova solidarnosti pokrenut je prije svega zbog izrazito nepovoljnih efekata sveukupne stambene reforme u Crnoj Gori, a sa ciljem da se obezbijedi rješavanje stambenih pitanja za kategorije stanovništva koje realno nijesu u mogućnosti da obezbijede sredstva da gotovim novcem kupe stanove na tržištu, niti da budu korisnici kredita po visokim kamatnim stopama, navode Dnevne novine.
Pravo da kupe stanove u Baru po povoljnim uslovima po cijeni od 780 eura po kvadratu imale su upravo te kategorije građana, koje su pravo ostvarivale preko sindikalnih organizacija i preduzeća, a jedan dio i preko Opštine.
Ideja je, međutim, pretvorena u dobar biznis. Neki su stanove kupovali po 780 eura, a prodavali ih po cijeni od 1.200 do 1.500 eura. Lako je izračunati koliko su pojedinci zarađivali na jednom stanu od 20.000 do 50.000 eura, pišu Dnevne novine.
Ovaj Fond je inače tražio da se zakonski predvidi da kupci stanova solidarnosti svoju nekretninu ne mogu prodati najmanje pet godina od dana useljavanja. Ovaj predlog predsjednika Borda direktora CFSSI Danila Popovića odbijen je na Ustavnom sudu. Zato se sada događaju ovakve anomalije. A da je to tako, lako se uvjeriti pogledom na poštanska sandučad. Skoro 20 odsto stanara ove zgrade sada su stranci. Kako je do toga došlo? U Crnogorskom fondu za stambeno solidarnu izgradnju kažu da su prodavali stanove po zakonu i da nijedan nijesu prodali stranom državljaninu, navodi podgoriki dnevnik.
Izvršni direktor CFSSI Boris Mihailović kazao je da ne postoji neko ko je uplatio novac a da je ostao bez stana i da ne postoji nijedan strani državljanin sa kojim je Fond sklopio ugovor.
On je podsjetio da je izgradnja stambene zgrade u Baru završena prije 16 mjeseci i da je komisija odmah nakon toga izvršila raspodjelu na kvote stanova i opredijelila kvote svim preduzećima koja su ispunila uslov Fonda, da se uplati 7.000 eura za jednosoban stan, a 10.000 eura za dvosoban.
"Odgovorno tvrdim da ne postoji nijedno preduzeće koje je uplatilo taj iznos sredstava a da je ostalo bez stana", navodi Mihailović za Dnevne novine, ističući da je ta institucija tri zgrade u Baru sa 270 stanova završila prije 16 mjeseci.
Tada nisu uručeni ključevi za 71 stan koji je pripao Opštini Bar na raspodjelu. Ovaj broj stanova Opština je dobila na ime besplatno ustupljenog državnog zemljišta i oslobođanja od plaćanja komunalija. Prema procjenama, ova vrijednost je prelazila iznos od dva miliona eura.
List podsjeća da je 71 stan bio namijenjen zaposlenima u Opštini, Javnim preduzećima čiji je osnivač Opština, zatim penzionerima Bara i korisnicima materijalnog obezbjeđenja porodice, tj. socijalnim slučajevima.
Ni novinari ni odbornici SO Bar, kao ni upravnici ulaza nijesu dobili spiskove vlasnika stanova od Fonda, koji jedini posjeduje ove spiskove, pišu Dnevne novine uz opasku da su na zatvorena vrata nailazili i kod bivšeg predsjednika opštine Bar Žarka Pavićevića.
Odgovor na pitanje kako je kupljen stan podgorički dnevnik dobio je samo od jedne vlasnice stana, ruske državljanke, koja je rekla da je stan kupila kod "čovjeka iz Podgorice" po cijeni od 1.250 eura po m2. O drugim detaljima nije htjela da priča.