Roditelji imaju zakonski rok da daju ime detetu 30 dana od rođenja. Posle toga ime mu daje država.
Naime, ukoliko roditelji u zakonskom roku, od 30 dana od rođenja, ne odrede ime detetu, matičar obaveštava Centar za socijalni rad, a pravnik donosi Rešenje o određivanju ličnog imena deteta i dostavlja ga matičaru.
To se u Novom Sadu desilo 24 puta u ovoj godini a, kako za 021.rs kažu u matičarskoj službi, roditelji koji nisu prijavili ime na vreme, uglavnom su bili opravdano sprečeni da to urade.
Dešava se, međutim, i da su majka i otac neinformisani ili u nedoumici i u neslaganju koje ime da daju detetu.
A kada se zakasni, nije problem dati ime i naknadno, potvrđuju i u Centru za socijalni rad.
"U postupku određivanja ličnog imena, roditelji daju izjavu na zapisnik kod pravnika kada i predlože ime za dete, a to je najčešće ime koje već koriste od rođenja deteta. Naša uloga u ovim slučajevima je i da preispitamo kvalitet staranja roditelja o detetu, gde sprovodimo preventivni nadzor nad vršenjem roditeljskog prava", navode u Centru za socijalni rad za portal.
Ako stranka insistira na imenu koje nije primereno, matičar će doneti negativno rešenje i roditelji potom imaju pravo žalbe resornom ministarstvu, ali takvih slučaja u Novom Sadu nije bilo.
Novosađani novorođenim mališanima daju uobičajena imena za ovo područje, pa sve jačim trendovima sa Zapada ipak odolevaju Nikola, Nemanja, Aleksandar, Marija, Ana, Milica, Jelena...
"Poslednjih 25-30 godina stalno se javljaju imena poput Dušan, Aleksandar, Nikola, Nemanja i to svake godine, a u nekom periodu budu popularnija imena Strahinja, Vukašin, Ognjen, Luka ili Pavle. Trend davanja kraćih imena počeo je pre 15 godina sa Ivom, Miom, Leom, Sarom, Anom, Elenom i Petrom, i nešto je što ne možemo da posmatramo kao novinu", kaže pomoćnica načelnika Uprave za opšte poslove pri Odseku za lična stanja građana Biljana Dragin.
