Haški tribunal osudio je prvog predsjednika Republike Srpske Radovana Karadžića (71) na 40 godina zatvora. Kriv za genocid u Srebrenici, opsadu Sarajeva, ubistva, teror i mučenje.
Izvor: MONDO, Radovan Karadžić14.48 - Optuženi je bio središnja figura u širenju propagande protiv muslimana i Hrvata kojom su oni identifikovani kao istorijski neprijatelji Srba. Igrao je na kartu takve istorijske perspektive, a njegova retorika je korišćena kako bi se izazvali strah i mržnja te pogoršavale međunacionalne napetosti u BiH.
14.45 - Snage bosanskih Srba su odgovorne za teror nad civilima u Sarajevu.
14.44 - Bosanske snage provocirale međunarodnu zajednicu da je podrži napadima na međunarodne snage, ali broj takvih slučajeva je beznačajan u poređenju sa brojem napada bosanskih Srba na grad.
14.43 - Upornost u granatiranju i snajperskom vatrom ukazuje da su civili bili direktna meta bosanskih Srba ili su bili žrtve nasumičnih nesrazmjernih napada, kao kada su ispaljivane modifikovane vazudšne bombe ili ispaljivane minobacačke granate na mjesta na kojima su se okupljali civili.
14.39 - Bombardovanje Sarajeva i snajperska vatra trajali su godinama i sudsko vijeće je utvrdilo da je grad namjerno terorisan, ubijene su hiljade ljudi, a stanovništvo je živjelo u neprekidnom strahu.
14.37 - Jedinice Sarajevsko-romanijskog korpusa Vojske Republike Srpske su svakodnevno pucali na civile, djecu na biciklima... Sarajevo je nasumično granatirano topovima i artiljerijskim oružjima. Hiljade granata palo je na bolnice, pijace, stanove i civilne objekte. Mete često nisu imale vojni značaj. Sarajevo je gađano i vazušnim bombama.
14.36 - Karadžić je odgovoran za ratne zločine ubistva i kršenja običaja rata, ali ne i za genocid.
14.35 - Postojala je atmosfera nekažnjivosti zločina nad nesrbima, a Karadžić je bio svjestan toga i mogao je da predvidi da će biti zločina. Karadžić je poricanjem da srpske snage čine zločine stvorio okruženje u kome su srpske snage i dalje mogle činiti zločine.
14.32 - Sud nije utvrdio da je Karadžić planirao ubistva u sedam opština.
14.30 - Zločini deportacija i prisilne deportacije bili su namjeravani dio udruženog zločinačkog poduhvata u kojem je učestvovao Karadžić.
14.19 -Sud nije mogao da utvrdi da je bilo genocidnih namera Karadžića isrpskih snaga u u opštinama Bratunac, Foča, Ključ, Prijedor, Sanski Most, Zvornik i Vlasenica, koje su obuhvaćene jednom od četiri oblasti optužnice.
14.17 - Utvrđeno je da su srpske snage i srpsko rukovodstvo su izvršili istrebljenje nesrpskog stanovništva, ubistva i krivično djelo kršenje običaja ratovanja.
14.16 - Srpske snage su izvršile masovna ubistva strijeljanjem, a mnogi su umrli i zbog teškog prebijanja. Sud je utvrdio namjeru za masovno ubijanje. Zločini su počinjeni sa diskriminatornom namjerom.
14.15 - Srpske snage su namjerno uništavale hravatske i muslimanske vjerske i kulturne objekte.
14.13 - Žrtve su bile u užasnim uslovima, prebijani u zatvorima i psihički mučeni, dok su Hrvatice i muslimanke silovane, što je kod njih izazvalo teške patnje, dok su nesrpski zatvorenici primoravani na rad i korišćeni kao živi štit, njihova sela su uništena, a njihova imovina je pljačkana.
14.09 - Sudsko vijeće smatra da je bilo sistematskog napada na civilno stanovništvo u svakom periodu navedenom u optužnici. Hvati i bosanski muslimani su nezakonito hapšeni u 50 pritvorskih jedinica.
14.00 - Sudija O-Gon Kvon počeo da čita spisak optužbi protiv Karadžića.
Ranije danas ispred Haškog tribunala uhapšena je nekadašnja portparolka tog suda Florans Artman.
U završnoj riječi, u oktobru 2014. godine, tužilaštvo je zatražilo da Karadžić bude proglašen krivim po svim tačkama optužnice i kažnjen doživotnim zatvorom, dok je Karadžić, koji se branio sam, tražio da bude oslobođen krivice.
Karadžić je poručio da ne postoji razuman sud koji bi ga osudio i odbacio sve spekulacije da bi presuda ili bilo koji njen dio mogli da ugroze Republiku Srpsku.
"Moja su očekivanja ista. Znam šta sam htio, šta sam uradio, čak i o čemu sam sanjao, i ne postoji razuman sud koji bi me osudio koliko god da je visokopozicioniranih srpskih zvaničnika osuđeno", rekao je Karadžić, koji se od polovine 2008. godine nalazi u pritvorskoj jedinici Haškog tribunala u Ševeningenu.
Karadžić je uhapšen u julu 2008. godine, a tereti se za "genocid, likvidacije, ubistva, kažnjavanja, deportaciju, nehumane akte i druge zločine prema nesrpskom stanovništvu" tokom rata u BiH.
Suđenje Karadžiću počelo je u oktobru 2009. godine, a završeno je 2014. godine.
Tokom suđenja branio se sam, bez advokata, ali uz pomoć stručnog pravnog tima.
Na sjutrašnju presudu i Karadžić i tužilaštvo haškog tribunala imaće pravo da ulože žalbu.
Optužbe protiv Karadzića sažete su i usredsređene na etničko čisćenje u BiH 1992-95; kampanju terora protiv civila tokom opsade Sarajeva u isto vrijeme; uzimanje UN osoblja za taoce u maju i junu 1995. godine, te genocid u Srebrenici u julu 1995. godine.
Ta krivična dela su, pored genocida, u pet tacaka kvalifikovana kao zločini protiv covecnosti, a u četiri kao kršenje zakona i običaja ratovanja.
Broj opština u kojima su počinjena krivična djela je 27.
Karadžić je optužnicom - zajedno sa komandantom Vojske RS Ratkom Mladićem - označen kao ključni učesnik u zajedničkom zločinačkom poduhvatu čiji je cilj bilo trajno uklanjanje, putem zločina, Muslimana i Hrvata sa teritorija koje su Srbi smatrali svojim širom BiH.
Tužilaštvo tvrdi da su, pored VRS, u tom poduhvatu učestvovale su JNA/Vojska Jugoslavije, MUP Srbije i srpske paravojne snage.
Kao "dodatne zločinačke poduhvate" Karadžića i Mladića, tužioci navode "širenje terora među civilnim stanovništvom Sarajeva preko kampanje snajperisanja i granatiranja", zatim "eliminisanje bosanskih Muslimana iz Srebrenice" i "uzimanje za taoce osoblja Ujedinjenih nacija".