Pravoslavna crkva danas obilježava Časne verige, dan kada su lanci nevjernika spali sa Svetog Petra. Danas se ne ide na put, a ognjište ne ostavlja "nebranjeno".
Časne verige (lanci), Verižnjača ili Verižica, pravoslavni je praznik koji neke porodice slave i kao krsnu slavu. Proslavljaju se 16. januara po starom Julijanskom kalendaru (29. januara po "normalnom" gregorijanskom kalendaru, koji inače koristimo).
U mnogim mjestima Verige se slave kao veliki praznik.
Običaj je i da se na današnji dan lancima veže kućni prag, i tako dom zaštiti od nečastivih ljudi i sila. Ne bi trebalo ni da se putuje, jer kada vi odete, dom ostaje "nebranjen" i svakakva nesreća može da se dogodi (u stara vremena strah je "pokrivao" udar groma, zapaljenu letinu, zaklana stoka…)
Kad ste već kod kuće, slobodno malo pospremite, jer Časne verige nisu tzv. crveno slovo, pa nema nikakvih kućevnih zabrana (pranje, peglanje, usisavanje…). Naprotiv, poželjno je da kuća zasblista u slavu Svetog Petra, koji je i inače zaštitnik doma i porodice.
Po narodnom vjerovanju, od Časnih veriga nastaje blaže vrijeme, "jer Bog usijanim verigama počne da peče zemlju"
ŠTA KAŽE SVETO PISMO
Verige su okovi (karike) kojima je po naređenju Iroda Agripe, judejskog cara iz 42. godine posle Hrista, bio vezan u tamnici Sveti Apostol Petar.
Iz Djela apostolskih saznaje se da je Apostola Petra, uoči suđenja, na čudesan način Anđeo oslobodio sužanjstva. Posle njegovog oslobađanja, verige su čuvane kao svetinja.
Jerusalimski Patrijarh Sv. Juvenalije (420-458), poklonio je verige carici Evdokiji, supruzi Teodosija III Mlađeg (408-450), 437. (ili 439) godine. Jednu verigu, poslala je svojoj kćerci Evdoksiji u Rim, a ona je sagradila hram posvećen Apostolu Petru, i položila verigu u hram, gdje se i danas nalaze
Rimu su već bile i druge verige kojima je Sveti Apostol Petar bio okovan pred svoje stradanje u Rimu, u vrijeme cara Nerona.
Čudesnom događaju oslobađanja Apostola Petra, posvećena je uspomena koja se slavi 16. januara, odnosno 29. januara.
Naime, odmah posle smrti Isusa Hrista i vaznesenja počinje proganjanje hrišćana koje je trajalo više od tri stotine godina.
Carev namesnik Irod, upravnik Galileje, pogubi Jakova, brata Jovanovog i, na podsticanje Jevreja, zapovijedi da uhvate Petra i bace ga u tamnicu.
Petar je u tamnici spavao okovan između dva vojnika, i noć pred izvođenje na sud, zasvijetle se cijela tamnica i anđeo kucnu Petru po rebrima, probudi ga pa mu reče: "Ustani, obuj se i opaši se, pa hajde sa mnom".
Petar ustade, a okovi mu spadoše s nogu pa pođe s anđelom. Vojnici su spavali kao mrtvi, pa anđeo provede Petra pored straže, a kad su došli do gvozdene gradske kapije, ona se sama otvori i tako se Petar oslobodi zatvora, i vjerovatne smrti.
I gle, anđeo Gospodnji se pojavi, i svjetlost obasja prostoriju, i kucnuvši Petra u rebra probudi ga govoreći: Ustani brzo! I spadoše mu verige s ruku
(Dela Apostolska 12.7).