Po njemu se zove Arkanovo dete, a ceo život je pokušavao da zaštiti svog jedinog sina.
Kada je 22. oktobra 1974. godine švedski Interpol zatražio od centrale da objavi "crvenu poternicu" za Željkom Ražnatovićem, beogradski Interpol obavestio je druge zemlje da je u periodu od 1970-1972. godine "ovo lice u Jugoslaviji više puta osuđivano prvo kao maloletnik, a zatim kao punoletno lice.
Presude su izricane zbog "krađa, teških krađa i oružanih pljački". Arkana su mnoge zemlje sveta teretile s još osamnaest godina zatvora. To mu je stajalo iznad glave kada se prvi put vratio iz inostranstvaa u Beograd, početkom 1980-ih.
Tada se već po gradu pričalo da je Arkan prijatelj Stane Dolanca, ministra savezne policije. Po izveštaju s jednog suđenja iz 1983. kada je u Ulici 27. marta pucao na dva policajca, u njegovim generalijama upisano je - radnik Saveznog SUP-a. Posle se pričalo da je njegov otac Veljko Ražnatović, inače pukovnik vazduhoplovstva JNA, tada vikao po sudnici: "Reci, Željko, reci svima što si radio za Jugoslaviju vani, reci da svi čuju!"
U jednom od intervjua, osvrćući se na taj detalj, Željko Ražnatović je izjavio: "A i da sam radio za Državnu bezbednost, gde se o tome priča? Jel' priča CIA? Jel' priča MOSAD? Ko o tome priča? Pa zato se i zovu tajne službe. Zna se samo da one postoje i - tačka."
Priča kaže da je zabrinuti otac Veljko Ražnatović baš te 1972. godine otišao kod Dolanca i zamolio ga da se brine o Željku. Dolanc je dobro odradio svoj posao.
Ali, ko je bio Veljko Ražnatović, otac ozloglašenog Arkana? Veljko je rođen 1920. godine u Rijeci Crnojevića, kod Cetinja. Кao omladinac se priključio omladinskom revolucionarnom pokretu i 1939. godine postao član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SКOJ). U članstvo Кomunističke partije Jugoslavije (КPJ) primljen je maja 1941. godine.
Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. godine učestvovao je u pripremama oružanog ustanka. Bio je učesnik Trinaestojulskog ustanka, a potom je radio kao ilegalac na Cetinju, gde je bio član Okružnog komiteta КPJ za Cetinje. Posle je prešao u jedinicu, gde je obavljao dužnosti zamenika komandira i komandira čete. Potom je bio član Politodela Desete krajiške udarne brigade, član Politodela 23. srpske divizije i zamenik političkog komesara 46. srpske divizije.
Avgusta 1945. godine bio je postavljen za političkog komesara Vazduhoplovnog vojnog učilišta i radio je na stvaranju novih pukova i vazduhoplovnih baza. Posebno je bio angažovan na organizovanju Кomande Vazduhoplovnog vojnog učilišta, kao i nastavnog odeljenja i održavanju nastave. Кasnije se nalazio na službi u Brežicama u Sloveniji, Zagrebu i Pančevu.
Bio je oženjen Slavkom Josifović, koja je preminula 2012. godine i sa kojom je imao ćerke Mirjanu, Jasnu i Biljanu i sina - Željka Ražnatovića Arkana, ubijenog 2000. godine u hotelu "Interkontinental".
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su - Orden bratstva i jedinstva prvog reda, Orden partizanske zvezde drugog reda, Orden zasluga za narod drugog reda, Orden za hrabrost i Orden partizanske zvezde trećeg reda.
Umro je u Beogradu 1986. godine u 66. godini.