Jedina osoba za koju se vjeruje da je vođa nekog od kriminalnih klanova koga progone u Srbiji je Željko Maksimović-Maka (53). Potraga za ovim misterioznim čovjekom traje već bez malo dvije decenije.
Maksimović je sin nekadašnjeg istaknutog funkcionara kontraobavještajne službe vojske. Prvi je put došao u sukob sa zakonom kao 16-godišnjak, kako kolaju glasine Maksimović je tada obio mrtvačnicu Medicinskog fakulteta, kako bi vježbao pucanje iz pištolja na mrtvim tijelima.
Sa 20 godina počeo je raditi kao izbacivač u diskotklubu “Amadeus”, čiji su vlasnici bili Željko Ražnatović Arkan i Dragan Malešević Tapi.
Nakon toga je dugo boravio u inostranstvu.
Ime Željka Maksimovića, zvanog Maka, prvi put je “glasno” čulo u martu 1995. godine, kada je u ulici Svetozara Markovića u Beogradu sa četiri hica iz pištolja ubio policajca OUP Palilula Gorana Radulovića (29). Maksimović je navodno na ulici pokazivao svoj pištolj nekom drugu, a kada je Radulović, držeći u jednoj ruci pištolj a u drugoj službenu legitimaciju, pokušao da ga legitimiše, ovaj je pripucao i ubio ga.
Navodno Maksimović je već ranjenom policajcu prišao i "ovjerio" dok je ležao na zemlji.
Maksimovića su potom, uhapsili pripadnici interventne brigade, a u pritvoru se u početku branio ćutanjem.
"Mislio sam da hoće da me ubije", insistirao je u svojoj odbrani Maksimović nakon čega je pušten na slobodu.
Maksimović je izrazio žaljenje zbog smrti policajca, i navodno tom prilikom dodao: “Da nije bilo tako, on bi danas bio ovdje, a ja bih bio pokojnik“.
Ubistvo policajca Radulovića bilo je okvalifikovano kao "nužna odbrana".
Govorilo se i da je početkom 1990-tih Maku angažovao Resor državne bezbjednosti za svoje potrebe u očuvanju poretka i razbijanju opozicionih okupljanja.
Navodno, sredinom 1990-tih počinje da radi i za crnogorski DB.
Od ubistva policajca Radulovića ime Željka Maksimovića nije se moglo čulo na beogradskim ulicama, godinama.
Za Makin "povratak" u javnost pobrinuo se Vojislav Šešelj, koji 6. avgusta 2002. medijima saopštio sledeće.
“Željko Maksimović, zvani Maka, ubio je 10. juna 2002. godine generala policije Boška Buhu. Dokaze da je Maksimović ubio Buhu dobio sam direktno iz policijskih izvora, od časnih ljudi koji rade u policiji. Maksimović pripada gangstersko-mafijaškom klanu.”
Tada se čulo i za "Makinu grupu", za klan na čijem čelu je Maksimović.
Suđenje za ubistvo generala Boška Buhe počelo je 16. septembra 2003. pred Specijalnim sudom gdje je izrečena oslobađajuća presuda. Članovi Makine grupe Nikola Maljković i Vladimir Jakšić pobjegli su nakon prvostepene oslobađajuće presude, dok je Željko Maksimović Maka ostao do danas nedostupan srpskoj policiji i pravosuđu. Vrhovni sud Srbije ukinuo je 28. oktobra 2005.prvostepenu presudu i vratio postupak na početak. Od tad se za proces više nije čulo.
U medijima se 2011. godine pojavila informacija da se Maksimović krije u Španiji i Južnoj Americi, ali konkretne potvrde ove priče nije bilo.
Kako su "Maka" viđeniji članovi njegove grupe još uvijeku bjekstvu, ova kriminalna priča još uvijek nema svoj kraj.