Asgtrofizičari su predstavili najveću do sada 3D mapu svemira, koja je nastala kao rezultat promatranja više od 4 miliona galaksija i kvazara.
"Trud stotine naučnika iz oko 30 institucija širom svijeta urodio je plodom i pružio nam sveobuhvatnu priču o širenju svemira", rekao je astrofizičar Vil Persival sa Univerziteta Vaterlo u Kanadi.
Projekat mapiranja svemira "Sloan Digital Sky Survey" (SDSS) pokrenut je prije dvadesetak godina ali je najnovija 3D mapa bazirana na istraživanjima i podacima koje su naučnici prikupili proteklih šest godina u okviru SDSS-ovog projekta Extended Baryon Oscillation Spectroscopic Survey (eBOSS) i uz pomoć optičkog teleskopa u Novom Meksiku.
Astronom Kajl Doson sa Univerziteta Juta objasnio je kako su stručnjaci putem ovog modela riješili "problem jaza u središnjih 11 milijardi godina", piše Science Alert.
"Tokom pet godina konstantnih posmatranja radili smo na tome da ispunimo taj jaz i postignemo jedan od najvećih pomaka u kosmologiji u poslednjih deset godina", rekao je on.
Astrofizičar Žan-Pol Kneib iz švajcarskog Saveznog tehnološkog instituta (EPFL), koji je i pokrenuo cio program 2012. godine, rekao je da im je cilj bio da stvore "najkompletniju 3D mapu svemira tokom cijelog njegovog životnog vijeka".
Naučnici su prvi put na modelu označili "nebeske objekte koji ukazuju na raspodjelu materije u dalekom svemiru i aktivne galaksije u kojima nastaju zvijezde i kvazari".
Na karti mogu da se vide vlakna materije i praznine koje preciznije definišu strukturu svemira od njegovih početaka, kada je bio star samo 380.000 godina.
Kako bi napravili dio mape koji prikazuje svemir prije šest milijardi godina, astrofizičari su proučavali najstarije i najcrnje galaksije.
Za starija razdoblja - pretpostavlja se da je svemir star oko 13,8 milijarda godina - proučavali su najmlađe plave galaksije.
Da bi se još više vratili kroz vrijeme, analizirali su kvazare, odnosno galaksije s izuzetno blistavom središnjom regijom.
Karta pokazuje da je širenje svemira u jednom trenutku ubrzalo i nastavilo tim tempom.
Stručnjaci smatraju da je razlog tome tamna energija, nevidljiv faktor koji se uklapa u opštu teoriju relativiteta Alberta Ajnštajna.