Cilj misije hapšenja špijuna, perma pisanju Volstrit Džurnala, je bilo da se oni iskoriste kako bi bili razmijenjeni za Amerikance uhapšene u Rusiji.
Britanska tajna agencija Mi6 je imala toliko osjetljivu informaciju da je šef slovenačke obavještajne agencije SOVA Joško Kadivnik morao lično da odleti u London da bi mu to saopštili.
Tamo je saznao da se par elitnih ruskih špijuna krije u Sloveniji, ali britanska služba nije htjela, ili nije mogla, da mu saopšti njihova imena. I CIA je samo nekoliko dana ranije saznala za njih.
Cilj misije hapšenja špijuna, perma pisanju Volstrit Džurnala, je bilo da se oni iskoriste kako bi bili razmijenjeni za Amerikance uhapšene u Rusiji.
U sjedištu CIA, analitičari koji rade u takozvanoj "Ruskoj kući" su mapirali mrežu spavača - špijuna koji su delikatno sebe "utkali" u sve pore zapadnog društva. Među njima je bio ruski obavještajac koji se predstavljao kao brazilski istraživač na Arktiku, profesor sa Univerziteta Džon Hopkins, kao i španski reporter koji je izvještavao sa linije fronta u Ukrajini.
Kremlj je ove agente nazivao "nevidljivim frontom" Vladimira Putina, armijom agenata koji žive lažne živote, sa potpuno izmišljenim identitetima.
Identifikovanje jednog, žalili su se američki kontraobavještajci, bilo je kao pronaći iglu u plastu sijena.
Jedna zemlja za drugom bi identifikovala špijuna samo da bi se suočila sa istom etičkom dilemom: da li ilegalce treba da protjeraju, da ih natjeraju da okončaju svoje aktivnosti ili da ih tiho proučavaju kako bi "otključali" njihove tajne i odgonetnuli zašto Putin toliko ulaže u "spavače"?
Svaki dan je nosio rizik da špijuni pobjegnu. U vrijeme kada je grčka nacionalna obavještajna služba otišla da istražuje Ruskinju koja živi na tajnom zadatku, ona je već nestala, očistila svoj butik ispod Akropolja, i ostavljajući dugogodišnjeg dečka bez ikakvih problema.
Kadivnik je bio odlučan da ne dozvoli metama, čiji identitet još uvijek nije znao, da pobjegnu. Špijuni koje je tražio bili su mnogo bliži nego što je mislio: muž i žena koji žive u mirnoj ulici u predgrađu manje od 5 kilometara od njegove kancelarije. Par je proveo više od decenije predstavljajući se kao argentinska porodica, i svi su razgovarali na tečnom španskom. Čak ni njihova rođena djeca nisu znala ko su oni zapravo.
Putin se "zaljubio" u agente spavače još kada je bio mali i gledao seriju "Štit i mač", o sovjetskom agentu koji se infiltrira u SS i saznaje najveće tajne Trećeg rajha.
Kolaps Sojvetskog Saveza ostavio je mrežu "spavača" zaglavljenih u inostranstvu, i oni su čekali naređenja iz raspale imperije. Kada je Vladimir Putin došao na vlast, on je ponovo dao podsticaj programu slanja agenata spavača na Zapad.
Pod njegovim nadzorom, namjenske škole obučavale su armiju novih regruta jezicima, istoriji i kulturnim navikama ciljnih zemalja. Mladi oficiri su ohrabrivani da ožene koleginice agente, kako bi imali podršku, ali i pobijedili usamljenost. Mnogi su učili španski i portugalski da bi se rasporedili u Latinsku Ameriku, gde bi Rusija mogla da iskoristi slabosti u evidenciji rođenih i korumpirane zvaničnike da brže obezbijedi novi identitet. Oni bi mogli biti aktivirani po Putinovom naređenju.
Američki FBI je 2010. godine uhapsio 10 tajnih agenata, a čak njih četvoro je imalo djecu koja uopšte nisu znala pravi identitet svojih roditelja.
Ana Čepmen je ostavila iza sebe bivše ljubavnike i zbunjenog bivšeg muža. U roku od dvije nedelje od hapšenja, svi špijuni su zamijenjeni na bečkoj pisti za četvoricu Rusa koje je Moskva zatvorila zbog saradnje sa Zapadom, uključujući Sergeja Skripalja, vojno-obavještajnog oficira koji je MI6 dao imena ruskih agenata.
Čim je razmjena završena, još jedna generacija ilegalaca je krenula nazad na teren, a njihove operacije prenošene su na redovnim ruskom predsjedniku Vladimiru Putinu.
Jedan od tih špijuna bio je i Pablo Gonzales, koji je izvještavao sa trga Majdan tokom prevrata u Ukrajini 2014. godine. Činjenicu da tečno govori ruski objašnjavao je kolegama na različite načine - nekima da ga je učio na fakultetu, drugima da je proveo detinjstvo u Rusiji, gdje je njegov deda pobjegao posle Španskog građanskog rata.
Pravo ime Pabla Gonzalesa bilo je Pavel Rubcov. On je rođen u Moskvi, napustio je Rusiju sa majkom i otišao u Baskiju kada je imao 9 godina. Uzeo je djevojačko prezime svoje majke, Gonzales.
Šarmantni Rubcov se dopao zvaničnicima ukrajinskog ministarstva odbrane, i redovno su ga pozivali na događaje, uključujući obilazak baze u blizini granice sa Poljskom 2016. godine, gdje je prisustvovao vojnim vježbama koje je organizovao NATO i razgovarao sa američkim i kanadskim instruktorima.
Sledeće godine, Gonzales je na sopstvenu inicijativu pokušao da se sprijatelji sa Putinovim najvećim protivnikom, opozicionim liderom Aleksejem Navaljnim, koji je otputovao u Barselonu na liječenje nakon što su ga nepoznati napadači napali antiseptičnom zelenom bojom. Gonzales je ušao u kliniku, ponudio Navalnom pomoć u prevođenju i navigaciji Barselone, a zatim je napravio selfi sa njim. Kasnije je svojim pretpostavljenim iz GRU-a poslao adresu i detalje bolnice, čak i lozinke za Wi-Fi kafea u kojem su se družile pristalice Navaljnog. Nekoliko mjeseci kasnije, pridružio se Navaljnom na večeri sa istaknutim ruskim opozicionarima, od kojih niko nije ni sumnjao da je špijun među njima.
Gonzales je radio za 5. odjeljenje GRU. GRU je ohrabrio svoje oficire, zvane "čizme", da rizikuju radi brzih rezultata. Obično je GRU tako brzo obučavao i slao "spavače" da su oni i dalje imali ruski akcenat.
Suparnici "čizmi" bile su "papuče" ruske Spoljne obavještajne službe ili SVR, koji su se ponosili time što su dugo ostajali neotkriveni. Operativci SVR-a provodili su mnogo godina učeći do najsitnijih detalja sve o svojoj novoj domovini – načina na koji njeni građani drže pribor za jelo, stoje za šankom ili puše cigarete.
Takvi su bili bračni par Ana Dulceva i njen muž Artjom, koji su se predstavljali kao Marija Rosa Majer Munjos i Ludvig Giš.
Ana Dulceva je rođena u sovjetskom gradu Gorki, udala se za svog supruga Artjoma 2004. godine, a zatim se s njim pridružila SVR. Provela je tri godine na obuci da bi se potpuno "uronila" u novi identitet. Prvo, obezbijedila je grčki rodni list mrtvog djeteta, na kom je pisalo da je majka Meksikanka. To je iskoristila da dobije meksički pasoš.
Konačno, preselila se u Argentinu 2012. da bi se pridružila Artjomu, koji je koristio lažne papire na ime Ludvig Giš, rođenog u Namibiji od majke Argentinke.
Živjeli su u zgradi u četvrti Belgrano u Buenos Ajresu, privlačeći malo pažnje i rijetko posjećujući sastanke stanara. Do 2014. oboje su dobili argentinsko državljanstvo i Ana je zatrudnila. U sali, medicinsko osoblje je primijetilo da je mirna — jedva da govori, osim nekoliko tihih riječi upućenih mužu na tečnom španskom.
"Ova žena ima veoma visoku toleranciju na bol" - rekao je dr Perez. Par je gugutao nad svojim novim sinom, Danijelom - argentinskim državljaninom po rođenju, poput njegove starije sestre Sofi. Niko im nije dolazio u posjetu.
Činilo se da niko u malom krugu roditelja sa kojima je komunicirala nije primijetio ništa čudno u Anninom naglasku ili životnoj priči, osim tihog osjećaja usamljenosti. Njihovoj deci je bilo zabranjeno gledanje televizije, jela su zdravu hranu i pohađali časove plivanja.
Oni su 2017. godine dobili naređenje da se posle više od decenije gradnje identiteta presele u Sloveniju.
Pretpostavlja se da je par iskoristio položaj Slovenije koja je u šengenskoj zoni slobodnog kretanja za obavljanje zadataka širom Evrope za ruske obavještajne službe. Jedan izvor kaže da je policija tokom pretresa kancelarije koji je par koristio pronašla toliko novca da su im bili potrebni sati da sve prebroje.
Njih dvoje su uhapšeni 2022. godine, i priznali su krivicu po optužbama za špijuniranje i falsifikovanje dokumenata. Dvoje njihove dece je, nakon hapšenja, odvedeno u hraniteljsku porodicu i nastavili su da pohađaju međunarodnu školu u Ljubljani.
Svi oni su na kraju razmijenjeni.
Gonzales-Rubcov je posle višegodišnjeg praćenja uhapšen u Poljskoj, 2022. godine. Posle 886 dana u pritvoru, Gonzales je razmijenjen 1. avgusta 2024. Vladimir Putin ga je dočekao po dolasku na Međunarodni aerodrom Vnukovo istog dana.
Odmah nakon rukovanja sa Putinom, Rubcov se zagrlio sa Olegom Sotnikovim, oficirom GRU koji je protjeran iz Holandije.