Sa svojim visokim planinama, vedrim vremenom, minimalnim zagušenjem radio talasa i lokacijom na jugu, poluostrvo Krim bilo je idealno mesto za sovjetski sistem svemirske komunikacije.
Upravo zato je 1959. godine počeo da se gradi sovjetski svemirski kompleks u Jevpatoriji, oko 160 kilometara od trenutne linije fronta u južnoj Ukrajini. Tada je izgrađena ogromna svemirska radio instalacija od deset gigantskih, nagore usmjerenih radio antena i popratnih postrojenja za energiju i kontrolu.
U sklopu velike sovjetske mreže svemirske komunikacije, lokacija u Jevpatoriji je bila poznata kao NIP-16. Osmišljena je za komunikaciju sa sondama koje su tokom 60-ih i 70-ih prošlog vijeka letjele prema Marsu i Mesecu, ali zahvaljujući nedavnim nadogradnjama, pomoću njih može takođe da se komunicira sa modernim Lotos-S špijunskim satelitima i GLONASS navigacionim satelitima. Ovo poslednje je odgovor Rusije na američke GPS satelite.
Zato je ruska vlada preuzela kontrolu nad NIP-16 i stotinama zaposlenih kada su njene snage okupirale Krim 2014. I vjerovatno je to razlog zašto su ukrajinske snage, najmanje dva puta od decembra prošle godine, raketirale ovu svemirsku bazu neprocjenjive vrijednosti.
Ukrajinska vojska je u nedelju ispalila najmanje četiri precizne rakete ATACMS na NIP-16. Požari su divljali na lokaciji tokom noći, a satelitski snimci od ponedeljka prikazuju tragove eksplozije na tlu u toj bazi.
Naučnici bi se sigurno zgrozili zbog bilo kakvog oštećenja NIP-16 zbog instrumenata koje je teško zamijeniti. Hiljade sovjetskih pomorskih regruta izgradile su svemirski kompleks u vreme kada su vlade ulagale ogromne resurse u istraživanje svemira.
Forbs navodi da je NIP-16 takođe legitimna vojna meta. Njenih originalnih osam radio predajnika i dva radio prijemnika mogu biti privremeno neispravni, ali drugi predajnici i prijemnici mogu slati signale i primati ih sa satelita za nadzor, komunikaciju i navigaciju, uključujući svemirsku letelicu Liana i GLONASS.
GLONASS sateliti pomažu u navođenju najmoćnije ruske vazdušne artiljerije: njenih kliznih bombi KAB. Kao dio obavještajnog sistema Liana, sateliti Lotos-S detektuju elektromagnetno zračenje vojnih meta kao što su brodovi na moru, i tačno određuju njihove lokacije. Moguće je da su sateliti Liana prisluškivali signale ukrajinskih eksplozivnih čamaca dronova, koji su uništili rusku mornaricu iz zapadnog Crnog mora.
NIP-16 je teška meta. Njene radio antene, generatori i kontrolni uređaji su raspoređeni u dva velika kampusa. Najistaknutiji hardver je čvrsto izgrađen. Ruski istoričar Anatolij Zak kaže kako su graditelji NIP-16 za izgradnju koristili djelove starih železničkih mostova, oklope povučenih podmornica i rotirajuće mehanizme iz povučenog ratnog broda.
Forbs navodi da bi Ukrajinci trebalo da izvedu još mnogo napada kako bi naneli ozbiljnu štetu bazi, a kamoli da je uništili. Uništavanje ovog istema neće eliminisati sposobnost Rusa da komuniciraju sa svojim satelitima, već će je samo ograničiti. Rusi imaju i druge svemirske baze, a nijedna od njih nije toliko blizu frontu u Ukrajini.
Forbs navodi da bi Ukrajinci trebalo da izvedu još mnogo napada kako bi naneli ozbiljnu štetu bazi, a kamoli da je uništili. Uništavanje ovog istema neće eliminisati sposobnost Rusa da komuniciraju sa svojim satelitima, već će je samo ograničiti. Rusi imaju i druge svemirske baze, a nijedna od njih nije toliko blizu frontu u Ukrajini.