Svijet

ZASTRAŠUJUĆA TAJNA KOJA SE ČUVALA DECENIJAMA! Prisilno STERILISALI i djecu, izvještaj otkrio strašne detalje!

Autor Uroš Matejić

Više od 16.000 ljudi prisilno je sterilisano u Japanu između 1948. godine i 1996. godine, a među njima su bila i djeca.

Izvor: Profimedia

Aktivisti u Japanu su oštro reagovali na vladin izvještaj koji otkriva da su djeca od devet godina bila među hiljadama ljudi koji su nasilno sterilisani prema zakonu o eugenici koji nije ukinut sve do 1990-ih, prenosi Gardijan. U izvještaju na 1.400 stranica, koji je podnijet parlamentu ove nedelje, detaljno se navodi kako je između 1948. i 1996. godine oko 16.500 ljudi operisano bez njihovog pristanka prema zakonu, koji je imao za cilj da "spriječi rađanje nekvalitetnih potomaka i da zaštiti život i zdravlje majke". Većina žrtava bile su žene.

Još 8.000 drugih ljudi dalo je svoj pristanak, gotovo sigurno pod pritiskom, dok je skoro 60.000 žena imalo abortus zbog naslednih bolesti. Duga kampanja žrtava za obeštećenje istakla je maltretiranje japanske države prema osobama sa invaliditetom i hroničnim stanjima u periodu posle Drugog svetskog rata, prenosi Gardijan.

Poslanici su 2019. godine usvojili zakon kojim se svakoj žrtvi nudi odšteta od Vlade u iznosu od 22.600 dolara, što je prema rečima aktivista, sramotno za patnju koju su žrtve doživjele. Rok za prijavu isplate ističe u aprilu 2024. godine, ali je do danas samo 1.049 primilo taj iznos, prenose mediji.

Do sada su četiri suda donijela presudu u korist žrtava, ali su drugi stali na stranu vlade, smatrajući da je prošao rok zastarjelosti od 20 godina. Advokati su tvrdili da su žrtve saznale za prirodu svoje operacije prekasno da bi ispoštovale zakonski rok za traženje obeštećenja. Njemačka i Švedska su imale slične mjere, ali su od tada uputile izvinjenje žrtvama i obezbjedile odštetu. Zakoni obje zemlje ukinuti su decenijama prije nego što su to bili japanski.

U izveštaju koji prenosi Gardijan se navodi da je sterilizacija prema sada nevažećem zakonu o eugenici, koji je dozvolio vlastima da sprovedu postupak nad osobama sa intelektualnim invaliditetom, mentalnim bolestima ili naslednim poremećajima kako bi se spriječilo rađanje "inferiorne" djece, bio uslov za prijem u neke socijalne ustanove ili za brak.

U odlukama o odšteti se priznaje da su mnogi ljudi bili primorani na operacije uklanjanja reproduktivnih organa ili zračenja radi sterilisanja, što im je uzrokovalo ogromne mentalne i fizičke bolove. Vlada u Tokiju je donedavno tvrdila da je sterilisanje u to vreme bilo legalno.

Izvor: Profimedia

Eugenika - kvazinauka o nasleđivanju

Koncept eugenike, kao nauke za podsticaj prisustva pozitivnih i ograničavanje prisustva negativnih naslednih karakteristika, odnosno, stvaranje tzv. "kvalitetnih porodičnih loza" u svrhu "poboljšanja društva" i "napretka čovečanstva", predstavio je engleski polimat iz 19. veka Fransis Galton.

Prvi zakon koji je naložio sprovođenje te surove prakse uveden je u američkoj državi Indijani 1907, a vrhunac populacione manipulacije u eugeničkom duhu ostvaren je za vrijeme nacističkog režima u Nemačkoj.

Tada su u svrhu stvaranja "čiste" arijevske rase, na osnovu zakona iz 1933, za eliminaciju nepoželjnih bolesti i pojedinaca sa urođenjim fizičkim poremećajima i slabijim intelektualnim sposobnostima korišćeni vještački izazvani pobačaji, sterilizacija, pa i eutanazija.

Genealogija državnog nasilja nad invalidima

Nastojanje da se po nacističkom uzoru, zakonskom regulativom prioretizuje rađanje zdrave, fizički i mentalno superiorne djece u Zemlji izlazećeg sunca je prvi put materijalizovano 1940. godine. Nakon završetka rata ta praksa nije bila napuštena i 1948., s proklamovanom namjerom da se "sa stanovišta eugenike spriječi rađanje loših potomaka", formulisan je pomenuti Zakon za eugeničku zaštitu.

On je propisivao da se sterilizacija ili abortus sprovodi nad osobama sa urođenim fizičkim bolestima i deformitetima, u principu uz njihovu saglasnost, a nad mentalno zaostalim i mentalno oboljelima bez njihovog pristanka, i davao je ljekarima pravo da, kada ocjene da je to u javnom interesu, sami podnesu odgovarajućem komitetu zahtjev za zahvat bez saglasnosti samog subjekta. Glavno opravdanje za taj diskriminatorni zakon bio je da te kategorije stanovništva nisu sposobne da se staraju o svom porodu.