Američka serijska ubica Mardži Velma Barfild imala je 52 godine kada je pogubljena zbog ubistva svog bivšeg dečka, ali je na kraju priznala mnogo više, a smrt ju je pratila gdje god je išla.
Žena osuđena na smrtnu kaznu, koja je otrovala četvoro i tražila samo koka-kolu i smoki prije nego što je dobila smrtonosnu injekciju, bila je prva žena pogubljena u Sjedinjenim Američkim Državama u razmaku od 22 godine. Usmrćena u 2.15 časova na današnji dan 1984. (2. novembra), Mardži Velma Barfild je bila američka serijska ubica koja je osuđena za jedno ubistvo, ali je na kraju priznala ukupno četiri.
Barfild je u vrijeme pogubljenja imala 52 godine, što je bio prvi put da je žena ubijena od nastavka smrtne kazne 1976. i prvi put od 1962. godine. Prvobitno osuđena 1978. za ubistvo svog vjerenika Stjuarta Tejlora, trovanjem njegovog piva, kasnije je priznala smrtonosno trovanje svoje majke i dvoje starijih ljudi o kojima je bila angažovana da brine, iako joj nije suđeno za ta ubistva.
Velma Barfild je pobjegla od navodno fizički zlostavljanog oca udajom za Tomasa Burka 1949. godine. Par je imao dvoje djece i navodno su bili srećni sve dok Tomas nije imao histerektomiju i razvio bol u leđima, što je dovelo do promjene ponašanja i eventualne zavisnosti od droga.
Burk je počeo i da pije i Barfildove žalbe su se pretvorile u ogorčene rasprave. 4. aprila 1969. godine, nakon što se Burk onesvijestio, Barfildova i djeca su otišli, a kada su se vratili našli su spaljenu kuću i Burka mrtvog. Godine 1974, Lilijan Bulard, Velmina majka, pokazala je simptome intenzivne dijareje, povraćanja i mučnine, da bi se potpuno oporavila nekoliko dana kasnije. Kasnije te godine tokom božićne sezone, Bulardova se ponovo razboljela sa istim simptomima, ali je umrla u bolnici nekoliko sati nakon što je primljena.
Godine 1976. Barfildova je počela da brine o starima, radeći za Montgomeri i Doli Edvards u Lumbertonu, Severna Karolina. Montgomeri se razbolio i umro 29. januara 1977. godine. Nešto više od mjesec dana nakon smrti svog muža, Doli je doživjela simptome identične Lilijan Bulard i umrla je 1. marta.
Sledeće godine, Barfildova je preuzela još jedan posao staratelja, ovog puta za 76-godišnju Rekord Li, koja je slomila nogu. 4. juna 1977. Liin suprug Džon Henri počeo je da oseća strašne bolove u stomaku i grudima zajedno sa povraćanjem i dijarejom. Još jedna žrtva je Rouland Stjuart Tailor, Velmin dečko i rođak Doli Edvards. U strahu da je otkrio da je falsifikovala čekove na njegovom računu, Barfildova je u njegovo pivo i čaj umiješala otrov za pacove na bazi arsena.
Uprkos priznanju ubistva Lilijan Bulard, Doli Edvards i Džona Henrija Lija, suđeno joj je i osuđena je samo za ubistvo Tejlora. Barfildova je bila zatvorena u Centralnom zatvoru u Roliju, Sjeverna Karolina, u oblasti za zatvorenike sklone bjekstvu i mentalno bolesne zatvorenike, jer u to vrijeme nije bilo određenog prostora za žene osuđene na smrt - a ona je bila jedina osuđenica na smrt u državi.
U intervjuu pred izvršenje smrtne kazne rekla je da bila zavisnica od droga, ali da sada kada je izliječena, osjeća veliko žaljenje zbog svega što je uradila: "Žao mi je zbog boli koju sam nanijela tolikim ljudima. Danas, da je moguće, voljela bih da mogu svu tu bol da preuzmem na sebe".Odbila je ponude zatvorskih službenika za posebno pripremljen poslednji obrok, birajući umjesto toga koka-kolu i smoki. Nakon pogubljenja, sahranjena je na malom, ruralnom groblju Sjeverne Karoline u blizini svog prvog muža, Tomasa Burka.