Nameće se mogućnost zadržavanja aerodroma u Tivtu i Podgorici u državnim rukama, uz eventualno povjeravanju menadžmenta nad njima nekoj stranoj kompaniji.
Analize rađene na nivou Ministarstva saobraćaja i pomorstva i Aerodroma Crne Gore o opcijama države u vezi sa upravljanjem aerodromima kao jednim od ključnimprivrednih i infrastrukturnih resursa, prenose Vijesti. U slučaju da Vlada odustane od aktuelnog postupka izdavanja crnogorskih aerodroma u koncesiju, za eventualnu pripremu i okončanje novog tendera trebalo bi minimum tri i po godine.
Aktuelni tender ne štiti interese države.
Kao moguće alternativno rješenje nameće se mogućnost zadržavanja aerodroma u Tivtu i Podgorici u državnim rukama, uz eventualno povjeravanje menadžmenta nad njima nekoj stranoj kompaniji.
U analizi se ukazuje i da je konsultant Vlade u aktuelnom tenderskom postupku upozorila da predlog koncesionog ugovora, koji je dio dokumentacije u aktuelnom tenderu, ne štiti interese Vlade, kazali su iz televizije Vijesti.
IFC je u pismu Vladi 2020. saopštio da ne stoji iza analize putničkih tokova rađene prije pandemije, da je master plan razvoja aerodroma iz 2011. zastario i da se mora raditi novi. Podvukli su da je “stav IFC da parametri definisani Koncesionim aktom ugrožavaju izvodljivost transakcije i integritet tenderske procedure i da predložena forma Koncesionog ugovora ne štiti interes Vlade”.
Pritisci zapadnih partnera
Aktuelna Vlada treba da odluči da li da nastavi postrojeći tender za davanje u zakup ACG koji je pokrenut 2019. u mandatu Vlade premijera Duška Markovića (DPS) ili da ga poništi i nakon toga odluči što dalje. Iako to domaći političari ne žele da javno priznaju, Vlada premijera Milojka Spajića je, prema nezvaničnim informacijama “Vijesti”, pod velikim pristiskom iz EU krugova da se vazdušne luke daju u koncesiju stranim privatnim kompanijama, iako analize pokazuju da je većina aerodroma u zapadnoj Evropi i EU uopšte i danas ostala u rukama tih država. Tako, na primjer, svi aerodromi u Češkoj, Slovačkoj, Litvaniji, Letonji, Estoniji, Finskoj, Monaku i Luksemburgu su u državnom ili javnom vlasništvu. Potpuno privatnih aerodroma uopšte nema ni u Njemačkoj, Holandiji i Danskoj.
Markovićeva Vlada je sa postupkom iz 2019. završila pretkvalifikaciju zainteresovanih ponuđača gdje je tri ponuđača, koja su ušla u uži izbor, “Aeroport de Paris” i TAV, “Incheon Airports” i “Corporation America Airports”, trebalo da predaju konačne ponude. Markovićeva Vlada je namjeravala da aerodrome da u 30-godišnji zakup uz jednokratnu naknadu od 100 miliona, godišnju varijabilnu koncesionu naknadu od 10 odsto ukupnih prihoda koje ostvari koncesionar, te minimalnu investiciju koncesionara od 200 miliona eura. Vlade premijera Zdravka Krivokapića i Dritana Abazovića se ovim tenderom nijesu bavile.
Abazovićeva Vlada je saopštila da su kriterijumi Markovićeve Vlade u vezi sa koncesijama iz današnje perspektive preniski i da se za aerodrome mora dobiti bolja ponuda. Funkcioneri pokreta URA javno su se zalagali za davanje aerodroma u koncesiju, a Abazović je kasnije lansirao ideju da se podgorički aerodrom zadrži pod državnom upravom, a tivatski da se da u koncesiju privatnom operateru. Tu opciju, prema nezvaničnim informacijama “Vijesti”, razmatra i aktuelna Spajićeva Vlada koja je prošle nedelje dala saglasnost da Ministarstvo saobraćaja i pomorstva nastavi pregovore sa Međunarodnom finansijskom korporacijom (IFC) u vezi sa nastavkom druge faze tendera za projekat koncesije ACG-a.
Ministar saobraćaja i pomorstva Filip Radulović pred Novu godinu založio se da se odmah od sve tri pretkvalifikovane kompanije traži ponuda za eventualno preuzimanje aerodroma u Podgorici i Tivtu, kako prenose Vijesti.
“Smatram da je to najbolje rješenje, jer postupak koji je počeo 2019. moramo završiti i pokazati odgovornost prema međunarodnim partnerima”, naveo je Radulović.