Predsjednik Crne Gore Milo Đukanović vratio je Skupštini na ponovno odlučivanje izmjene Zakona o predsjedniku, koje su usvojene 2. novembra.
Izmjenama Zakona, za koje je glasao 41 poslanik, je predviđeno da će se, ukoliko predsjednik države na predloži mandatara za sastav vlade, mandatarom smatrati kandidat koji ima jasnu podršku većine poslanika.
Savjetnik predsjednika države za ustavni sistem i pravna pitanja Boris Bastijančić saopštio je da je dopis Đukanovića dostavljen danas predsjednici Skupštine Danijeli Đurović.
Bastijančić je rekao da je Đukanović u dopisu ukazao da bi se potencijalnim proglašavanjem ovog zakona, stupanjem na snagu istog i postupanjem predsjednika Crne Gore saglasno njegovom tekstu, dejstvu, smislu i duhu neminovno otvorilo pitanje očuvanja ustavnosti i zakonitosti.
„Te pravne sigurnosti u političkom i pravnom sistemu Države, pod okriljem međuinstitucionalne nomotehničke kontaminacije i konfuzije ustavnih nadležnosti najvažnijih državnih organa, koji zasnivaju svoj legitimitet vlasti na volji građana iskazanoj kroz odvojene izborne procese održane u određenim vremenskim intervalima po ustanovljenim i pouzdanim procedurama“, naveo je Bastijančić.
Kako je rekao, navodeći razloge vraćanja Zakona Skupštini na ponovno odlučivanje, Đukanović je konstatovao da bi se stvorile očito nedemokratske pretpostavke za uništavanje ustavnog dobra kakvo je princip podjele vlasti zasnovan na ravnoteži i međusobnoj kontroli.
„A ne na uzurpaciji jednog dijela izvršne vlasti čiji je nosilac predsjednik Crne Gore, i to od strane Skupštine kao najvišeg doma državnih legislativnih aktivnosti, čemu bi se, inače, u konačnom pristupilo predmetnim zakonskim inženjeringom“, dodao je Bastijančić.
On je kazao da bi se neosnovano krenulo ka nepoštovanju ustavne zabrane retroaktivnog dejstva zakona i drugih propisa, uz dirketnu refleksiju na polje crnogorskog ustavnog sistema i postulata ustavnog prava uopšte, sa najvišim stepenom opasnosti od izglednog urušavanja državnopravnog poretka, razgradnje institucija i flagrantnog nipodaštavanja univerzalnih pravnih vrijednosti savremenih demokratskih sistema vlasti.
Na to, kako je rekao Bastijančić, proaktivno, jasno i zabrinuto ukazuje domaća stručna javnost, nevladin sektor, kao i predstavnici respektabilnih međunarodnih subjekata i partnera.
Bastijančić je rekao da bi parlamentarna organizacija vlasti, koja je na snazi u Crnoj Gori, kao jedan od klasifikovanih državnih oblika u ustavnoj i opštoj teoriji prava, te u pravnoj i političkoj praksi, „suštinski skliznuo i faktički se transformisao u centralizovani skupštinski sistem“.
„I to ne kroz unaprijed predviđenu i poznatu kompleksnu ustavnu proceduru revizije našeg najvišeg pravnog akta, već nedopustivim derogiranjem ustavnih normi zakonskim, odnosno normatvnim zahvatom nepoznatom i neprihvatljivom evropsko-kontinentalnom sistemu prava – sistemu čije tekovine baštini i crnogorsko pravno podneblje“, istakao je Bastijančić.
Kako je rekao, Đukanović je stanovišta da bi, sagledano kroz prizmu vladavine prava, sve to bi neizbježno vodilo konstituisanju pogodnog ambijenta da se, zajedno sa dosadašnjim upitnim i atipičnim postupanjima skupštinskog rukovodstva i promjenljive parlamentarne većine, prenebregne imperativ trajnog afirmisanja standarda bezlične strukrture vlasti.
„Zatim neophodnog supstancijalnog i proceduralnog legitimiteta zakona, kao obilježja po čijem se postojanju pravno uređene države i organizovana društva upečatljivo razlikuju i odvajaju od onih koja to nijesu“, naveo je Bastijančić.