POČIVAJ U MIRU

PREMINUO JEDAN OD NAJVEĆIH SPORTISTA JUGOSLAVIJE: Morao da bježi pred ratom u Hrvatskoj, donio nam silne medalje!

Autor Milutin Vujičić

Tužne vijesti stigle su iz Zrenjanina gde je posle duge i teške bolesti preminuo Milan Nenadić.

Izvor: Marko Metlas/© MN press, all rights reserved

Legendarni rvač Milan Nenadić preminuo je 16. januara u 81. godini u Zrenjaninu posle duge i teške bolesti. Nenadić je rođen 1943. godine u Drenovcu, kod Gline, živio je i radio u Petrinji gdje je započeo i završio svoju karijeru profesionalnog rvača, da bi potom u tom mjestu počeo da se bavi i trenerskim poslom.

Nenadić je jedan od najboljih sportista koje je Jugoslavija imala, osvojio je pregršt medalja tokom svoje karijere, a svakako je jedna od najznačajnijih brozano odličje sa Olimpijskih igara u Minhenu 1972. godine. Bio je takođe i dvostruki prvak Evrope u Modeni 1969. i Berlinu 1970 godine, a srebrnu medalju je osvojio na Evropskom prvenstvu 1968. Takođe, bio je vicešampion svijeta 1972. u Teheranu, a do bronzanih odličja stigao je na šampionatima svijeta u Mar del Plati 1969. i Edmontonu godinu dana kasnije, saopštio je Rvački savez Srbije.

Osim toga, Nenadić je bio i višestruki prvak Jugoslavije, a prvi internacionalni uspjeh bila mu je bronza na Mediteranskim igrama u Tunisu 1967. Karijeru je počeo RK "Gavrilović" u Petrinji, a po završetku uspješne rvačke karijere posvetio se trenerskom poslu u kome je takođe bio uspješan. Bio je selektor reprezentacije Jugoslavije na Olimpijskim igrama u Los Angelesu 1984. kad su medalje osvojili Vlado Lisjak i Šaban Trstena (zlato), Refik Memišević (srebro) i Jožef Tertei (bronza).

Broj mečeva u rvačkoj karijeri Milana Nenadića broji se na hiljade, a broj poraza za ekipu je minimalan. Za reprezentaciju Jugoslavije je nastupao od 1962. do 1972. godine i učestvovao na čak devet svjetskih prvenstava, sedam evropskih, dva puta je bio na Olimpijskim igrama, a o ostalim turnirima i da ne počinjemo.

Još početkom rata izbjegao je iz Petrinje u Zrenjanin i u njemu živio do kraja života: "Skrasili smo se u Zrenjaninu. Vjerovatno dovedeni sudbinom rvanja. I tu ostali. Zaposlio sam se kao poslovođa jedne od prodavnica Mesne industrije Neoplanta iz Novog Sada, u gradu na Begeju. To je posao koji poznajem i koji takođe volim. Neoplanta je u radni odnos u međuvremenu primila i moju suprugu. Sinovi studiraju, ali su napustili rvanje, mada su obojica bili talentovani i uspješni. Stariji sin ipak je ostao vezan uz ovaj sport: u avgustu je, u Zagrebu, položio za međunarodnog sudiju i sada aktivno sudi. Riješili smo i stambeno pitanje", kazao je u intervjuu za "Baniju" još davne 2002. godine.

Možda će vas zanimati