Italija želi osvetu za poraz u finalu od prije devet godina, a Španija da se vrati na pobjednički put, nakon godina pauze.
Na početku turnira mnogi su na ovim pozicijama videli Francusku, Portugal i Belgiju, ali... Zato volimo fudbal. Dva tima koja su evropski fdubalski fanatici do ovog turnira smatrali posrnulim gigantima stgli su do polufinala!
Večeras od 21:00 pratimo meč između Italije i Španije, dva tima koja su sasvim zasluženo među četiri najbolje ekipe na kontinentu.
Igračke legende na klupi ovih timova nisu imale previše razloga da se busaju u grupi prije nekoliko mjeseci. Njihovi nacionalni timovi nisu bili u užem krugu favorita, ali su Roberto Manćini na jednoj i Luis Enrike na drugoj strani napravili mala čuda. Kao što to inače bude u reprezentativnom fudbalu, taktike često nisu presudne.
Obojici bi se moglo zamjeriti mnogo štošta. Ali, Manćini i Enrike znaju kako se nosi dres reprezentacije, znaju kako funkcioniše državni tim i znaju da kada uđu u svlačionicu igrači imaju poštovanje. reprezentacijama je to često dovoljno...
Naravno, daleko bilo da su samo harizmatične pojave dvojice selektora uradile posao.
Španija se mučila sa silnim problemima, povredama i korona virusom pred ovaj turnir, a ipak je tu - u polufinalu. Nije išlo u prva dva meča, proradilo je u trećem, pa su prečesto padali u četvrtom. Kao kruna ludog turnira za Špance došli su penali protiv Švajcarske, gdje su promašivali, pogađali i pobijedili!
Italija nema takvo iskustvo, njima je gotovo cio turnir jedna ravna linija koja ide naviše. Još od kako su ga otvorili ubjedljivom pobjedom nad Turskom, pa do (reklo bi se) rutinske pobjede nad Belgijom, izgledaju sve bolje. Konstantno se pojavljuju novi igrači koji mogu da ponesu teret, a to je u fudbalu u ovakvom sistemu vrlo bitna stvar.
Prvo polufinale Evropskog prvenstva je ''zvučnije'', pa bismo možda zbog toga mogli da očekujemo dobar fudbal. Koga da očekujemo u finalu?