Električar, stolar, di-džej, bankar, prodavac usisivača, glumac... čak i špijun! Pročitajte čime su se sve bavili fudbaleri i treneri pre nego što su postali profesionalci.
Nema sumnje da je fudbal odavno veoma unosan posao, da se na terenima širom planete obrću ogromne svote novca, ali "loptanje" za neke fudbalske zvezde nije jedini posao kojim se bave.
Ili su se bavili.
Za vas smo izdvojili 10 zanimljivih privatnih poslova koje su obavljali svetski poznati fudbaleri i treneri pre nego što su postali profesionalci u svom poslu.
Neki su to činili pre nego što su se odlučili da se posvete fudbalu, neki posle, dok su pojedini oba posla obavljali istovremeno.
Krenimo redom...
1. VINI DŽONS - GLUMAC
Svakako najpoznatiji fudbaler među glumcima i glumac među fudbalerima, Vini Džons, imao je još jedno zanimljivo zanimanje - u tinejdžerskim danima. Pre nego što se okrenuo fudbalu, pomagao je zidarima na gradilištima!
Legenda Vimbldona, koji je igrao i za Čelsi, Lids i druge klubove, povremeno nastupao za reprezentaciju Velsa, po završetku igračke karijere postao je poznat TV javnosti po ulogama u kultnim filmovima Sneč i Dve čađave dvocevke, a zatim i Nestali u 60 sekundi, Sabljarka...
Vini je kasnije glumio u brojnim filmovima, ali su najupečatljivije scene ostale iz komedija Gaja Ričija, snimljenim u vreme dok je još bio aktivan fudbaler Kvins Park Rendžersa.
2. DŽEJMI VARDI - RADNIK U FABRICI
Poznata je priča o fudbaleru Lestera Džejmiju Vardiju, koji je za svega nekoliko godina stigao od amaterske lige do najvišeg ranga engleskog fudbala i dresa sa grbom "gordog Albiona".
Do svoje 25. godine zarađivao je 30 funti sedmično, nastupajući za nižerazredni Stokbridž, a kasnije i Flitvud taun, da bi prelaskom u redove "lisica" stigao i do reprezentacije Engleske.
Ipak, pre nego što se domogao Premijeršipa, još kao 16-godišnjak odbačen je iz akademije Šefild Venzdeja jer je navodno bio prenizak. Tada se odlučio da prihvati rad u fabrici koja se bavila proizvodnjom karbonskih vlakana, odnosno medicinskih pomagala za osobe koje imaju probleme sa kretanjem.
Vardi je imao problema i sa zakonom, s obzirom da se potukao u jednom pabu kako bi odbranio svog prijatelja, zbog čega je šest meseci morao da nosi električnu nanogicu, te je bio prinuđen da igra samo domaće mečeve.
3. GAISKA MENDIJETA - DI-DŽEJ
Po završetku fudbalske karijere, u kojoj je uspešno nosio dres Valensije, kasnije Lacija, Barselone i Midlzbroa, kao reprezentacije Španije, Gaiska Mendijeta u potpunosti se posvetio svojoj drugoj ljubavi - muzici.
Neretko je radio kao di-džej još dok je bio aktivan fudbaler, da bi kasnije zabeležen njegov nastup na popularnom španskom festivalu Benikasim, gde je bio gost "hedlajnera" Los Planetas, koji su te 2015. godine zajedno sa Prodidžijem, Portishedom i drugim činili glavne zvezde festivala.
4. ŽOZE MURINJO - NASTAVNIK
Žoze Murinjo nije se proslavio kao fudbaler, ali je u trenerskoj ulozi briljirao i ostvario sjajne rezultate tokom karijere.
Nastupi u drugoligaškom takmičenju Portugalije očigledno nisu bili dovoljni da zasite "specijalnog", koji je, pre nego što će postati trener, svoju strast prema sportu usmerio ka obrazovanju, odnosno Tehničkom fakultetu u Lisabonu.
Želja njegove majke bila je poslovna škola, koju je Žoze napustio odmah prvog dana, te se fokusirao na sportske nauke.
U školama je kasnije radio kao nastavnik fizičkog obrazovanja, kombinujući trenersku teoriju sa motivacionim i psihološkim tehnikama.
Prvo je radio podučavajući decu sa invaliditetom, ukupno pet godina proveo je u nekoliko različitih škola, a njegov talenat nije mogao ostati skriven. Završio je trenerske kurseve u organizaciji fudbalskih saveza Engleske i Škotske, posle čega je trenerska karijera tada mladog portugalskog stručnjaka krenula uzlaznom putanjom.
Prvo kao pomoćnik Bobija Robsona i Luja Van Gala, a kasnije i samostalno, do sjajnih uspeha stigao je sa Portom, Čelsijem, Interom, Real Madridom, usledila je ne baš tako slavna epizoda u Mančester junajtedu, dok nam ostaje da vidimo na klupi Totenhema da li je "zaboravio" kako se obavlja trenerski posao...
5. TOMAS BROLIN - PRODAVAC USISIVAČA
Početkom devedesetih godina prošlog veka Tomas Brolin važio je za jednog od najboljih fudbalera sveta.
Šveđanin je ostvario brojne uspehe sa Parmom (osvojio Kup Italije, Kup pobednika kupova, UEFA Superkup i Kup UEFA), a sa reprezentacijom "tri krune" bio je bronzani na Mundijalu 1994. godine u SAD. Iste godine zauzeo je četvrto mesto u izboru najboljih na planeti.
Ali, kratko je trajao bljesak nekadašnjeg reprezentativca Švedske.
S obzirom na to da je često kuburio sa kilažom, te teško obuzdavao nezasitu glad, karijeru je okončao već sa 28 godina.
Svojevremeno sjajni napadač odlučio je da se povuče iz fudbala 1998. godine, nastupajući za švedskog drugoligaša Hudviksval. Na poslednjem meču odigrao je 15 minuta, u ulozi golmana!
Rani završetak karijere doneo mu je mogućnost da se okrene novom biznisu, a šta je drugo mogao da izabere, nego da otvori restoran.
Nazvao ga je Undici (ita. jedanaest, broj na dresu koji je nosio u Parmi), a italijansko-švedski restoran često je kažnjavan zbog prodaje pića maloletnicima. S toga je Brolin odlučio da pokrene još jedan posao - "bacio" se u prodaju usisivača.
6. MORENO TORIČELI - STOLAR
Čelnici Juventusa u prijateljskom meču protiv nižerazrednog Karatezea zapazili su mladog Morena Toričelija, kasnije sjajnog defanzivca koji je dogurao i do reprezentacije Italije, a Roberto Bađo nedugo po dolasku u redove "bjankonera" prozvao ga je "Đepeto", što su saigrači i navijači "stare dame" ekspresno prihvatili.
Nadimak je zaslužio zbog posla kojim se bavio. Naime, do 22. druge godine Toričeli je uporedo igrao fudbal za već pomenuti Karateze, ali i radio kao stolar (za one koji to ne znaju, Đepeto je tvorac Pinokija).
Tadašnji trener "bjankonera" Đovani Trapatoni vidro je u njemu veliki potencijal i odmah je doveden u Juventus, što je značilo kraj teškog života za Toričelija. Svakodnevna borba sa dlijetom, zamenjena je loptom. Upisao je više od 150 nastupa za torinski tim.
Igrao je još za Fiorentinu i Espanjol, dok je 10 puta oblačio dres sa državnim grbom.
7. GEORGE POPESKU - ŠPIJUN
Rumunija je 80-tih 9 90-ih godina imala sjajne fudbalere, a jedan od njih bio je George Popesku.
Pod komunističkim režimom, odnosno vladavinom Nikolae Čaušeskua, pojedini sportisti morali su da "obećaju odbranu nacionalnih intersea..
Potpisujući ugovor sa Steauom, ta čast pripala je Popeskuu. Dobio je zadatak da službenike vlade informiše o stanju u klubu, ali i reprezentaciji Rumunije.
Iako je naknadno tvrdio kako to nije činio, pritisak medija urodio je plodom, pa je nekada sjajni fudbaler, 20 godina kasnije, priznao da je radio kao špijun.
U vreme dok je još nosio dres Univerzitatee iz Krajove, privukao je pažnju daleko moćnijih i poznatijih klubova. Kupila ga je prvo Steaua iz Bukurešta, nakon čega je nastupao za PSV, Totenhem, Barselonu, Galatasaraj...
Kasnije, 2014. godine, zajedno sa još šestoricom, optužen je za pranje novca i utaju poreza, prilikom transfera nekolicine rumunskih fudbalera. Osuđen je na trogodišnju kaznu zatvora.
8. MAURICIO SARI - BANKAR
Baš kao i Murinjo, Mauricio Sari nije bio "virtuoz u kopačkama", ali mu je trenerska karijera bila mnogo uspešnija.
Tokom igračkih dana, koje je proveo u samo jednom klubu, Filjine iz Toskane, radio je istovremeno i kao bankar.
S obzirom da se radilo o amaterskom klubu i da nikad nije dostigao profesionalni nivo (odbijen na probama u Torinu i Fiorentini), posao sa strane bio je obaveza, tako da je pre podne radio u banci, a posle posla trenirao i išao na utakmice.
Sa 31 godinom odlučio je da se penzioniše i okrene radu sa igračima.
Posle sedenja na klupi brojnih niželigaša (ranije nije imao novca za polaganje za profi licencu), naporan posao se isplatio i usledio je sjajno odrađen posao u Napoliju, nakon čega je bio trener Čelsija, da bi ove godine seo na klupu višestrukog šampiona Italije, Juventusa.
9. STJUART PIRS - ELEKTRIČAR
Pre nego što je postao legenda Notingem Foresta, čiji dres je nosio više od 400 puta, Stjuart Pirs, poznatiji kao "Psiho", radio je kao električar.
Sa šrafcigerom u ruci i u čizmana, teško da ga je neko mogao zamisliti par godina kasnije u dresu reprezentacije Engleske, ali to se desilo.
Proba u Kvins Park Rendžersu nije bila uspešna, zatim je odbijen i u Halu, posle čega je punih pet godina nastavio da igra za nižerazredni Vildstoun i obavlja posao električara.
Ipak, sreća je bila na njegovoj strani kada je uspeo da potpiše za Koventri 1983. godine, a dve godine kasnije za Notingem Forest, gde je ostao punih 12 godina.
Sve se tada u potpunosti preokrenulo, osiguralo mu status reprezentativca, da bi kasnije još nastupao za Njukasl, Vest Hem i Mančester siti, dok je u trenerskoj karijeri predvodio klub u kojem je proveo najveći deo karijere kao igrač, zatim Mančester siti, dok je bio i selektor U-21 reprezentacije Engleske, te vršilac dužnosti selektora seniorskog tima.
10. PETER ŠMAJHEL - ČISTAČ DOMOVA
Peter Šmajhel jedan je od najboljih golmana u istoriji Mančester junajteda, ali Danac, koji je početkom 90-ih godina važio za najboljeg čuvara mreže u svetu, poprilično se namučio da bi se vinuo u fudbalske visine.
Pre nego što je postao profesionalni fudbaler, obavljao je razne poslove, od rada u fabrici tekstila, zatim kao prodajni menadžer, preko čišćenja domova starih osoba, do kancelarijskog posla u jednoj organizaciji za zaštitu divljih životinja.
Sve to prethodilo je sjajnoj golmanskoj karijeri, koja je trajala više od dvije decenije.