Nije ono što ste prvo pomislili!
Brojna istraživanja su potvrdila da bračni parovi imaju duži životni vek i generalno su zdraviji od onih koji starost dočekaju bez partnera.
Raloga je mnogo. Život u zajednici (pod uslovom da nije reč o destruktivnom odnosu), nežnost i bliskost koju parovi dele povoljno deluje na zdravlje, pospešuje lučenje hormona sreće, a smanjuje nivo hormona stresa, odnosno kortizola koji je povezan sa fatalnim srčanim stanjima.
Ali postoji još jedan hormon koji je veoma važan, ali koji se "gubi" u braku... Reč je o testosteronu, poznatijem kao "hormon muškosti".
Nedostatak ovog hormona se često vezuje slabljenje mišića i kostiju, gojaznost, lošije pamćenje kod jačeg pola, a lekari kažu i da je povezan sa smanjenjem seksualne želje. A kako brak tiče na njegovu proizvodnju?
Jedno istraživanje u Danskoj došlo je do neočekivanog otkrića. Kod oženjenih muškaraca starosne dobi između trideset i šezdeset godina primećen je značajan pad nivoa ovog hormnona, pokazala je studija. S druge strane, kod razvedenih iz iste starosne grupe, ovaj pad je bio daleko manji. Kod slobodnih, dakle onih koji se nikada nisu ženili, nivo testosterona je bio najviši.
Naučnici su ovo objasnili činjenicom da oženjeni muškarci imaju redovniji seksualni život u odnosu na razvedene i singl. A što osoba ima manje seksa, to se testosteron više luči.
Zapravo, teorija danskih naučnika pobija sva do sada uvrežena mišljenja o "aktivnom" seksualnom životu samaca i njihovoj "muškosti".
Osim toga, većina muškaraca se u braku ugoji, a višak kilograma takođe smanjuje proizvodnju testosterona.