Novo istraživanje pokazalo je da bebe, mnogo pre nego što progovore, plaču na maternjem jeziku. Pa ako ste u drugom stanju, to vam dovoljno govori koliko je važno da pričate bebi još pre nego što se rodi. Evo šta kažu stručnjaci.
Roditelji prepoznaju zvuk plača svoje bebe, posle nekog vremena umeju da procene da li beba plače zato što je gladna, zbog pune pelene ili želi da je neko uzme.
Ali, naučnici iz Virzburga u Nemačkoj, bavili su se plačem beba iz drugog ugla. Proučavali su kako bebe plaču, i uspeli da dokažu da plaču na različitim jezicima.
Antropolog dr Katlin Vermke iz Centra za preverbalni razvoj deteta i razvojne poremećaje Univerziteta u Virzburgu sprovela je studiju i rezultati su pokazali da plač bebe odražava ritam i melodiju jezika koji je beba slušala dok je bila u maminom stomaku.
Osim što se ispostavilo da bebe oponašaju intonaciju tipičnu za konkretne jezike, recimo bebe rođene u Nemačkoj imaće tipično plač koji sa višeg opada na niži tonalitet, dok će novorođeni Francuzi plakati u rastućoj intonaciji karakterističnoj za francuski, bebe koje su bile izložene tonalnijim jezicima (kakav je recimo mandarinski) imaće kompleksniju melodiju plača.
Suština je da na bebe, čak i pre rođenja, snažan uticaj ima intonacija i govor pre svega majke, a onda i okoline.
Dr Vermke ovo povezuje sa prozodijom, ritmom i melodijom jezika, koju beba, prema njenim istraživanjima, prepoznaje već u trećem trimestru trudnoće, što znači da bebe maternji jezik, bar na nivou rasporeda naglašenih slogova i pauza prepoznaju već u sedmom mesecu mamine trudnoće.
Ti obrasci onda se ponavljaju u prvom zvuku koji beba proizvodi - njenom plaču.