Pogledajte kako izgleda najveća palata, koja je ujedno i najposećeniji muzej na svetu.
Zabranjeni grad, srce Pekinga i ključ za razumevanje drevne kineske kutlure i civilizacije, najposećeniji je muzej na svetu sa skoro 20 miliona posetilaca godišnje, što je dva puta više od Luvra, sledećeg na listi najposećenijih.
Izgradnja Zabranjenog grada, koji je obišla i ekipa Tanjuga, bila je revolucionaran poduhvat u 15. veku, a palata je od 1420. godine bila sedište carskih porodica i zvaničnika tokom celih pet vekova.
Za 14 godina sagrađeno je ono što Ginisova knjiga svetskih rekorda naziva "najvećom palatom na svetu", sa više od milion i po kvadratnih metara površine i oko 9.000 prostorija.
Na njenoj arhitekturi i dizajniranju radili su tada najbolji kineski stručnjaci i inženjeri.
Kompleks Zabranjenog grada pokriva više od 72 hektara i podeljen je na dva dela. Severni deo nazvan je unutrašnji sud, gde su živeli car, njegova porodica i službenici, a u južnom delu, spoljnjem sudu, obavljane su službene funkcije.
U početku je bilo više prostorija, legenda kaže - 9. 999 soba, ali su uništene. Nakon što je bila dom 24 cara, 14 - dinastije Ming i 10 - dinastije King, rođenjem "nove Kine", 1912. godine, carstvo Kinga je zvanično ukinuto, a Zabranjeni grad je prestao da bude palata careva.
Do 1912. niko nije smeo da uđe u Zabranjeni grad bez carskog odobrenja, a posle abdikacije cara Puia - otvoren je za javnost. Od tada je nezaobilazna tačka za svakog turistu koji se nađe u glavnom gradu NR Kine.
Nakon Drugog svetskog rata većina artefakata prebačena je na Tajvan. To kulturno blago sada je deo Nacionalnog muzeja palate u Tajpeju.
UNESCO je 1987. godine uvrstio Muzej palate na listu svetske kulturne baštine, zbog svog značajnog mesta u razvoju kineske arhitekture i kulture.
Zabranjeni grad danas je pod rekonstrukcijom u okviru projekta započetog 2005. godine, a radovi bi trebalo da budu završeni 2021. godine.
I sada, međutim, nesmetano radi i neprestano privlači ogroman broj turista sa svih strana sveta. Za posetioce iz Evrope neophodna je pomoć turističkog vodiča, jer je jezička barijera i dalje prevelika. Ipak, ovakav istorijski spomenik može se obići i bez objašnjenja, jer su njegova veličina i raskoš dovoljni da impresioniraju i najzahtevnije turiste.
