Božić je obilježen brojnim običajima koji imaju jedan osnovni smisao - da se sačuva i uveća porodica i imanje domaćina. Evo šta se danas valja.
Božić se praznuje kao uspomena na dan rođenja Isusa Hrista, to je praznik rađanja novog života, praznik djece i djetinjstva, praznik roditeljstva i porodice, i obilježen je brojnim običajima koji imaju jedan osnovni smisao - da se sačuva i uveća porodica i imanje domaćina.
Sve to najbolje je sažeto u narodnoj molitvi - zdravici koja se izgovara o Božiću: "Daj, Bože, zdravlja i veselja u ovom domu, neka nam se rađaju zdrava dječica, neka nam rađa žito i lozica, neka nam se uvećava imovina u polju, toru i oboru!"
Jedan od najljepših božićnih običaja je miroboženje - prilika da se zavađeni pozdrave i poljube govoreći "Mir božji, Hristos se rodi", da se oni koji su u svađi izmire dakle, u ovo doba godine koje treba da bude vrijeme opšteg mirenja i praštanja.
Prije svitanja, 7. januara, na Božić, zvone sva zvona na pravoslavnih hramovima, objavljujući početak najveselijeg hrišćanskog praznika. Prvi dan Božića je dan radosti rađanja, obnavljanja života, dok se drugi dan provodi u svečanom, tihom domaćem raspoloženju, a u crkvama služi Liturgija zahvalnosti Bogorodici.
Evo još nekih vjerovanja vezanih za ovaj praznik.
Na Božić bi trebalo raditi sve ono što vam je teško išlo tokom godine, jer se vjeruje da će nam ono što radimo na božićno jutro ići od ruke. Voda koja se koristi za pranje suda u kojoj je mešena česnica koristi se za zalivanje voćki, jer će tako bolje roditi, ili se, u gradskim uslovima, njome zaliva saksijsko cveće, da ljepše cvijeta. Tijesto koje ostane na rukama domaćice posle miješenja česnice takođe se stavlja na voćke, da bi dale više ploda.
Negde su se zadržali i tragovi paganskih vjerovanja, pa se gata u plećku od pečenice - ako na kosti koja se izvuče iz pečenice ostane mesa, vjeruje se da će godina biti plodna.
