Danas se navršava 25 godina od zločinačke ustaške akcije "Oluja" tokom koje je proterano između 200.0000 i 250.000 ljudi i ubijeno oko 2.000 Srba, među kojima i 522 žene i 12 dece.
Kao i svake godine, na dan kada je počinjen ovaj zločinčaki poduhvat nad Srbima, Hrvatska slavi zločin u kojem je bombardovala civile koji su bežali.
Reč je o jednom od najsurovijih i najvećih etničkih čiščenja na prostoru SFRJ.
Hrvatska će proterivanje i ubistva Srba slaviti u sredu, 5. avgusta, u Kninu, dok će dan ranije taj najveći egzodus jednog naroda od Drugog svetskog rata u Srbiji biti obeležen kao Dan sećanja.
Dan sećanja će ove godine biti obeležen u Sremskoj Rači, u prisustvu predsednika i premijerke Srbije Aleksandra Vučića i Ane Brnabić.
Vojno-policijska akcija "Oluja" trajala je od 4. do 7. avgusta 1995. godine tokom koje su hrvatske snage od srpskog stanovništva očistile teritoriju Banije, Like, Korduna i Severne Dalmacije, odnosno tadašnje Republike Srpske Krajine.
Pred sudom u Hagu osuđena je samo jedna osoba.
Hrvati kažu - veličanstvene vojna akcija i...ne odustaju od toga. O tome svedoči i izjava bivše predsednice hrvatske predsednice Kolinde Grabar Kitarović koja kaže da je "Oluja" spasila BiH" i da bi volela da hrvatski susedi "nikada ne zaborave ko im je pružio ruku u najtežim danima".
Najava hrvatske proslave sramotnog zločina nad nedužnim srpskim civilima, palo je ove godine u senku polemike, u Hrvatskoj i Srbiji, zbog odluke da u Knin ide potpredsednik hrvatske vlade iz Samostalne demokratske srpske stranke Boris Milošević, predstavnik Srba.
A, kako je sve počelo?
Odluka o početku akcije "Oluja" doneta je na Brionima 31. jula 1995. godine, a na predlog tadašnjeg komandanta sektora "Jug" hrvatskog generala Ante Gotovine.
Na tom sastanku u vili na Brionima predsednik Hrvatske Franjo Tuđman jasno je definisao cilj operacije, poručivši da treba naneti "takve udarce Srbima da praktično nestanu sa ovih prostora".
Vojne planove i strategiju u operaciji "Oluja" osmislila je američka firma MPRI, koja je i obučila hrvatsku vojsku, navodi se u tužbi koju su protiv naslednika te firme, kompanije Indžiliti, pokrenuli u SAD Srbi iz Hrvatske. MPRI su osnovali penzionisani američki generali, a predsednik centra Veritas Savo Štrbac rekao je da je ta firma produžena ruka američke vlade.
Sama akcija počela je 4. avgusta 1995. ofanzivom hrvatske vojske, policije i Hrvatskog vijeća obrane (vojska bosanskih Hrvata) na područja Banije, Like, Korduna i severne Dalmacije, odnosno na Republiku Srpsku Krajinu. Dan kasnije, hrvatska vojska je ušla u gotovo napušten Knin i razvila hrvatsku zastavu.
U operaciji "Oluja" učestvovalo je 138.500 pripadnika hrvatske vojske, MUP-a i Hrvatskog vijeća obrane. Tim snagama su se, prema hrvatskim izvorima, suprotstavile srpske snage od oko 31.000 vojnika.
Područje zahvaćeno hrvatskom ofanzivom napustilo je gotovo celokupno srpsko stanovništvo.
Kolone izbeglica na traktorima i drugim poljoprivrednim vozilima su preko područja pod kontrolom bosanskih Srba u zapadnoj i severnoj Bosni krenule ka Srbiji.
Vlasti u Srbiji su izbegličke kolone upućivale u centre u unutrašnjosti zemlje, uključujući i Kosovo.
Vojna akcija "Oluja" ubraja se u jedno od najsurovijih etničkih čišćenja na području bivše SFRJ.
Nema preciznih podataka o žrtvama. Po nekim izvorima, u akciji hrvatske vojske "Oluja" nestalo je 1.805 osoba, a Hrvatski helsinški odbor za ljudska prava tvrdi da je tokom te operacije poginulo ukupno 677 civila.
Dokumentaciono-informativni centar "Veritas" u svojoj evidenciji ima imena 1.960 poginulih i nestalih Srba od kojih 1.205 civila, među njima 522 žene i 12 dece.
Za vreme Tuđmanovog režima hrvatske vlasti su negirale optužbe o etničkom čišćenju i odbijale saradnju s Međunarodnim sudom za ratne zločine u Hagu, tvrdeći da je reč o legitimnoj vojnoj operaciji protiv pobunjenika. Zvanični stav Hrvatske bio je da nije bilo razloga da Srbi koji nisu bili umešani u ratna dejstva napuste to područje.
Broj prognanih kreće se između 200.000 i 250.000 ljudi.