Apelacioni sud odbio kao neosnovan zahtjev “Zetagradnje” da joj državna kompanija plati odštetu zbog raskida ugovora o prodaji zemljišta u Petrovcu prije 15 godina
Apelacioni sud preinačio je presudu Privrednog suda, te odbio kao neosnovan tužbeni zahtjev “Zetagranje” kojim je traženo da se Hotelska grupa “Budvanska rivijera” obaveže da toj podgoričkoj kompaniji isplati 2,1 milion eura na ime o ugovora o prodaji zemlje u Petrovcu od prije deceniju i po.
Presudu u koji su “Vijesti” imale uvid donijelo je vijeće Apelacionog suda kojim je predsjedavala sutkinja Mirjana Popović.
Kako je “Vijestima” rečeno u “Budvanskoj rivijeri” Apelacioni sud odbio je kao neosnovan i zahtjev “Zetagradnje” kojim je traženo da se utvrdi da je raskinut Ugovor o kupoprodaji nepokretnosti ovjeren kod Osnovnog suda u Cetinju iz 2010. godine.
“Ugovor se odnosi na zemljište površine od 4.425 kvadrata na kojem se nalazi objekat stare škole površine u osnovi 652 kvadrata, u dijelu u kojem HG “Budvanska rivijera” prodaje “Zetagradnji” 3.420 kvadrata. Takođe, Apelacioni sud je odbio kao neosnovan i tužbeni zahtjev kojim je traženo da se obaveže HG “Budvanska rivijera” da na ime raskida Ugovora o kupoprodaji, isplati “Zetagradnji” iznos od 2.164.066 eura sa zakonskom zateznom kamatom od 1. jula 2010. godine do isplate”, saopšteno je “Vijestima” iz “Budvanske rivijere”.
Kako su pojasnili, Apelecioni sud je zahtjev “Zetagradnje” odbio kao neosnovan, smatrajući da je tužba u toj pravnoj stvari podnijeta nakon proteka roka od godine dana od saznanja “Zetagradnje” za “postojanje prava trećeg lica na stvari”.
“Zbog čega je protekom ovog roka ugašeno njegovo pravo kao kupca, po osnovu odgovornosti za pravne nedostatke, pa i pravo na vraćanje isplaćene cijene. “Zetagradnja” je propustila rok u kojem je mogla da traži od HG “Budvanska rivijera” zaštitu po osnovu pravnih nedostataka, jer je od dana saznanja za postojanje prava trećih lica (2010. godine), odnosno podnošenja tužbe od strane trećih lica 2012. godine do podnošenja tužbe (4. decembar 2015. godine) prošlo više od pet godina, odnosno više od tri godine, te je po nalaženju ovog suda u cjelini prestalo pravo “Zetagradnje” da traži od HG “Budvanska rivijera” zaštitu od evikcije, uključujući pravo na utvrđenje da je ugovor raskinut kao i na pravo na povraćaj cijene”, pojašenjeno je iz HG “Budvanska rivijera”.
Evikcija je pravni pojam koji se odnosi na situaciju kada neko mora da napusti ili da prestane da koristi nekretninu.
Kompanija “Zetagradnja” kupila je 19. juna 2010. na javnoj aukciji zemljište i objekat “Budvanke rivijere” koji se nalaze u Petrovcu, po cijeni od 2,8 miliona eura, što je bilo 900 hiljada eura više od početne cijene. Riječ je o parceli od 4.430 kvadrata na kojoj se nalazi objekat stare škole od 652 kvadrata. Kako su “Vijesti” ranije objavile odluku da se parcela u Petrovcu proda “Zetagradnji” donio je Odbor direktora HG “Budvanska rivijera” kada je na njenom čelu bio Svetozar Marović.
“Ugovor je zaključen 2010. godine, nakon zakonite procedure sprovedene od Komisije za aukciju po odredbama Zakona o privatizaciji, uz instrukcije Savjeta za privatizaciju Vlade Crne Gore. U tom trenutku predmetna nepokretnost bila je upisana u list nepokretnosti u kome nije bilo nikakvih ograničenja, niti je postojala zabilježba restitucije. Zahtjevi bivših vlasnika nisu bili poznati ugovornim stranama, što znači da je “Budvanska rivijera” bila u potpunosti savjesna kod zaključenja. Međutim, ubrzo bivši vlasnici ustaju sa tužbom protiv i “Zetagradnje” i “Budvanske rivijere”, tražeći da se utvrdi ništavost dijela ugovora koji se odnosi na oko 816 kvadrata koje su predmet restitucije, odnosno koje treba da pripadnu njima. Sud usvaja tužbeni zahtjev, iz čega proizilazi da je ugovor djelimično ništav”, ranije su “Vijestima” saopštili iz “Budvanske rivijere”.
Kako su pojasnili, kod takve situacije logično je i očekivano bilo da će “Zetagradnja”, kao kupac nepokretnosti, tražiti pravni put radi zaštite svojih prava, prenose Vijesti.
“Tužbom pred Privrednim sudom, međutim, tražili su po našem mišljenju mnogo više nego što im pripada. Prvim stavom tužbe, podnesene 2015. godine traži se povraćaj novca za dio ugovora koji je oglašen ništavim (spornih 816 kvadrata). Pored toga, u toku postupka, tačnije marta 2019. godine, istaklii su zahtjev da se utvrdi da je ugovor u cjelosti raskinut, jer sada navodno nemaju interesa da se ugovor (bez tih 816 kvadrata zemljišta) održi na snazi. Stoga traže i isplatu preostalog novca koji su platili, odnosno vraćanje po dva osnova (ništavost i raskid) svih 2,8 miliona eura, uz kamatu”, naveli su ranije iz kompanije komentarišući sudski proces.