Preminuo biznismen Brano Mićunović.
Crnogorski biznismen Brano Mićunović preminuo je u 71. godini. Nikšićanin Branislav Brano Mićunović jedna je od najkontraverznijih ličnosti u regionu, dok je za jedne prdedstavljao “Oličenje čojstva i poštenja”, drugi ga nazivaju “Bogom i batinom” svega na Balkanu.
Za pojedince je bio kriminalac i “gospodar Crne Gore”, bez čijeg odobrenja se nije mogao završiti nijedan ozbiljan posao u sivoj zoni. Naime, u Crnoj Gori postoji izreka "nema kralja nema Tita, sad se ođe Brano pita”. Branislav Brano Mićunović je rođen 1953. godine u Nikšiću, i oženjen je Svetlanom sa kojom ima sina Đorđa i ćerku Andreu. Njegova supruga je u dospjela u žižu javnosti kada joj je Prva banka odobrila minus na tekućem računu u iznosu 4,6 miliona eura 2012. godine. Toliko veliki iznos prekoračenja bio je neuobičajan za račun fizičkog lica.
Mićunović je u mladosti trenirao boks i bio pripadnik elitne 63. padobranske brigade nekadašnje JNA. Sa grupom sugrađana sedamdesetih godina se zaputio za Novi Sad, gdje je studirao ekonomiju i bio nerazdvojan sa Nikšićaninom Ratkom Butorovićem, vlasnikom FK “Vojvodina”. Na fakultetu se nije dugo zadržao, a put ga je odveo preko granice, gdje su glavnu riječ vodili ljudi sa ovih prostora: Vlastimir Vlasto Petrović, Dragan Jokso Joksović, Slobo Grbović, Dado Cerović, Ratko Đokić.
Ime Brana Mićunovića se prvi put dovelo u vezu sa nekim krivičnim djelom kada je u Njemačkoj ubijen Stjepan Đureković 1983. godine, bivši direktor marketinga “INE”. Njegovu likvidaciju, je navodno, organizovao lično Stane Dolanc, nekadašnji major KOS-a, ministar jugoslovenske policije i predsjednik Savjeta za zaštitu ustavnog poretka.
Iako se spekulisalo, nikada nije dokazano da iza te likvidacije stoje Mićunović, njegov kum Đorđe Giška Božović, Dragan Joksović, Ratko Đokić i Ranko Rubežić. Posljednje godine 20. vijeka je proveo u Spužu, jer je osumnjičen za ubistvo. Optužbi je oslobođen, zajedno sa svojim prijateljem Zdravkom Lopušinom, da je u okrobru 2000. godine ubio Nikšićanina Radovana Kovačevića.
Mićunović je bio vlasnik kockarnice u hotelu “Podgorica”, gdje je izbila krvava svađa. Na teret mu se stavljalo da je ispred Kliničkog centra u Podgorici, na do tada nezabilježen način, iz pištolja ubio ranjenog Kovačevića. Novinska fotografija sa suđenja bila je jedina prilika da šira javnost vidi kako uopšte Mićunović izgleda.
Zabranio Vojislavu Šešelju miting u Nikšiću
“Gospodar Crne Gore” zvanični, nikada nije pripadao nijednoj crnogorskoj partiji, što naravno ne znači da je bio politički pasivan. Naprotiv, 1992. godine, mu se nije dopala ideja da Vojislav Šešelj u Nikšiću održi stranački skup, pa ga je sa svojom družinom čekao na prilazu gradu. Miting radikala nije održan.
Deset godina kasnije Šešelj ga je optužio za umiješanost u kriminal i ubistva Gorana Žugića, savjetnika crnogorskog predsjednika za bezbjednost. Šešelj je tada rekao da je Mićunović toliko moćan da je “pravi predsjednik Crne Gore”, koji “drži u šaci” i samog Mila Đukanovića.
Radio kao lično obezbjeđenje Zorana Đinđića
1999. godine je lično obezbjeđivao Zorana Đinđića, koji se pred prijetnjama u Srbiji sklonio u Crni Goru. Ljudi koji su bili upoznati u političku elitu bili su skloni tvrdnji da su malobrojni značajniji srpski političari ili intelektualci koji ne poznaju Mićunovića.
"Ne volim da o tome govorim. Gadio bih se sam sebe kad bih okolo pričao šta sam za koga učinio i koga sam zaštitio. Najbolje to znaju oni koji su sa svojim problemima kod mene dolazili, iako su to odmah zaboravili čim bi se dograbili kakve bilo vlasti u Beogradu. Ali, ja uopšte nisam važan, niti sam očekivao da mi neko kaže i hvala. Krivo mi je jedino što su se nekadašnji opozicionari, poslije dolaska na vlast, prema Crnoj Gori ponašali mnogo gore i od samog Miloševića, koji je ipak izbjegavao da o Crnogorcima govori kao o mafijašima i NATO plaćenicima. To je tek kasnije postao omiljeni srpski demokratski rječnik", govorio je tih godina Brano Mićunović.
Bliski odnosi sa Darkom Šarićem
I Darko Šarić je navodno bio u bliskim odnosima sa njim. Nakon izbijanja afere “Balkanski ratnik”, u kojoj je zaplijenjeno više tona kokaina, italijansko tužilaštvo je saopštilo da je klan Darka Šarića za šverc narkotika koristio infrastrukturu tranzita cigareta stvorenu devedesetih.